Algemeen letterkundig lexicon

canto

Etym: It. canto = (ge)zang, lied.

Een van de onderdelen van een lang verhalend gedicht. Zo bestaat Dantes Divina Comedia uit honderd canto’s. Bekend zijn verder Ezra Pounds The Cantos (1917-1970), vertaald en nadien ook creatief nagevolgd door de Nederlandse dichter H.C. ten Berge (Texaanse elegieën, 1983) en door J. Hamelink in Germania (2010).

De benaming wordt ook gebruikt voor een cyclisch opgebouwd kosmisch gezang met een religieuze dimensie. Op een psalmerende wijze bezingt de dichter de werkelijkheid. Zeer bekend zijn de Canto general (1950) van Pablo Neruda en El Canto nacional (1973) van de Nicaraguaanse priester-dichter Ernesto Cardenal.

Lit: J. Dera, 'Van verdwenen en een tegenwoordigheid: mystiek in "Germania, een canto" van Jacques Hamelink' in Dietsche Warande & Belfort 155 (2010) 4, p. 609-617.

cantilena

cantor