Algemeen letterkundig lexicon

branche

Etym: Fr. tak, aftakking, afdeling.

Term uit de romanistiek voor een op zichzelf staande tekst die deel uitmaakt van een groter geheel. Zo bestaat de (kern van de) Roman de Renart uit een vijftiental afzonderlijke verhalen (branches), geschreven door verschillend auteurs tussen 1174 en 1205.

Lit: R. Bossuat, Le Roman de Renard (1967) • A.Th. Bouwman, Reinaert en Renart, het dierenepos Van den vos Reynaerde vergeleken met de Oudfranse Roman de Renart (1991).

brachylogie

breed formaat zie oblong