Algemeen letterkundig lexicon

encarté-handschrift

Etym: Fr. encarter = (een blad) tussenvoegen.

Term uit de codicologie voor een 15^de-eeuws papieren handschrift, waarvan de katernen zijn samengesteld uit vier papieren dubbelbladen gevat tussen twee perkamenten dubbelbladen, dit laatste tegen het insnijden van het bindgaren in het kwetsbaar geachte papier. Encarté-handschriften vindt men vooral in kloosterbibliotheken. Een eenvoudiger oplossing om het insnijden tegen te gaan is het hartstrookje.

enargia zie evidentia

enchiridion