Algemeen letterkundig lexicon

chronostichon

Etym: Gr. chronos = tijd; stichos = vers.

Eénregelig opschrift waarin de letters die in het Latijn getalwaarde hebben (M, D, C, L, X, V en I)  in kapitaal staan en bij elkaar opgeteld een jaartal opleveren waarin de gebeurtenis waarover het opschrift gaat, heeft plaatsgevonden. Bijv.:

 LVtetIa Mater natos sVos DeVoraVIt

(M=1000) + (D=500) + (L=50) + (VVVV=4x5=20) + (II=2) = 1572, het jaar van de Bartholomeusnacht (‘Moeder Parijs verslond haar kinderen’). In versvorm noemt men dit een chronogram of tijdvers; als dubbelvers een chronodistichon.

chronologische vertelwijze

chronotopos