Evangelische liederen

[O lam Gods, geslacht]

Melod. Wen kryg ik myn kleed.

1. O Lam Gods, geslacht,

Wanneer ik betragt,
Uw liefde aan my,
Hoe wensch ik, dat ik eens uw aangezicht zie.

2. Hoe was ik zo blind,

Hoe diend' ik de zond',
Uw licht kwam, en ziet,
Het wekte my op, en ik kende het niet.

3. Ik voelde wat smert,

Om 't vleeschelyk hert,
Van hoogmoed vervult,
En merkte op eenmaal dat alles versmolt.

4. Haast wierd het my klaar,

Wie over my waar,
En als Hy verscheen,
Zo zag ik Hem stervend', verhoogt van beneên.

5. Het heilige bloed,

Die heilzaame vloed,
Uit handen en zy,
Kwam voor my, en ziende, ontzetted' ik my.

6. Ik voelde myn nood,

En smaakte den dood,
En 't wierd my zo swaar,
Als of ik ook een zyner kruicigers waar.

[p. 164]

 

7. De Vyand kwam by,

 

Afgunstig op my,

 

En sprak m' in den zin,

 

Ik was dog der zonde, des doods ende zyn.

 

8. Ik zag op het Lam,

 

Omarmde zyn Naam,

 

En gaf my hem heen,

 

In alles, zo als Hy het maakte, te vreên.

 

9. Schroom was wel by my,

 

Maar dagte daar by,

 

Hy stierf dog den dood

 

Voor Zondaars en doode, en zag mynen nood.

 

10. Toen kwam het my voor,

 

Aan hert en aan oor:

 

Verdoemelyk kind,

 

Geniet myn Genaade, Ik heb u bemint.

 

11. Myn ziele vond rust,

 

De zondige lust

 

Verteerd' in dien brand,

 

En ik wierd gezet in een anderen stand.

 

12. Zyn bloedstroom, zo rood,

 

Swom weg mynen dood,

 

En ik wierd bevrydt,

 

Met Manna, en Leeven, en Vreede verblydt.

 

13. De vyand zag 't aan,

 

En liet my straks gaan,

 

Wel toornig op my,

 

Maar ik liet hem wand'len en hield my aan dy.

 

14. Myn Lam, nog een woord:

 

Ley Gy my steeds voort,

 

En nooit van my wyk',

 

Zo heb ik nooit vreeze, en erve uw Ryk.