Evangelische liederen

[p. 133]

N^o. 521.

1. IS God voor my, zo spreeke

Vry alles tegen my,

Wanneer ik roep en smeeke,
Wykt alles weg ter zy',
Ben ik by 't Hooft in g'naade,
Ben ik gelieft by God,
Kan my geen Vyand schaden,
Nog een'ger boozen Rot.

2. Nu weet ik en geloove,

En roem, in 't hert gewis,
Dat God, myn God daar boven,
My goed en gunstig is,
En dat Hy in gevaaren,
My trouw ter regten staat,
En stormen breekt en baaren,
En vrydt voor alle kwaad.

3. De grond daar ik my gronde,

Is Jesus en zyn bloed,
Dat reinigt my van zonden,
En geeft my 't eeuwig Goed.
Aan my en aan myn leeven,
Is niets op deeze aard,
't Geen Christus my gegeven,
Dat is der Liefde waard.

4. Myn Jesus is myn eere,

Myn glans, myn schoonste licht,
Als Hy niet in my waare,
Dorst ik voor Gods gericht,
Nog kon 'er niet verschynen,
Nog voor den Glans bestaan,
Ik moest terstond verdwynen,
Als Was by 't vuur' vergaan.

5. Maar Jesus heeft vertreden,

Myn Vonnis en myn Dood,

[p. 134]

 

Hy komt myn Ziel bekleeden,

 

Maakt sneeuwit 't geen is rood;

 

In Hem word' ik genezen,

 

En heb een helden-moed,

 

En geen Gericht te vreezen,

 

Gelyk een Zondaar doet.

 

6. Niets, niets kan my verdoemen,

 

Niets neemt my mynen moed,

 

Kan tegen 't Oordeel roemen,

 

Schoon Satan brult en woedt;

 

Geen vreeze doet my schrikken,

 

Geen onheil my bedroeft,

 

Dewyl myn hert de blikken

 

Van Jesus Liefde proest.

 

7. Zyn Geest woont in myn herte,

 

Regeert myn gansche zin,

 

Verdryft zorg, angst en smerte,

 

En stort my blydschap in;

 

Geeft zeegen, en gedyen

 

Tot 't geen Hy schiep in my,

 

En helpt my Abba schreyen,

 

En maakt zyn Kindje vry.

 

8. Of zo my vrees doorboorde,

 

Of eenig' angst of pyn,

 

Zo zucht en spreekt Hy woorden,

 

Die onuitspreeklyk zyn

 

Voor my en mynen monde,

 

Maar God zeer wel bewust,

 

Als die aan 's herten gronde,

 

Ziet zyn vermaak en lust.

 

9. Zyn Geest spreekt mynen Geeste

 

Menig zoet troostwoord toe,

 

Zo dat ik gae ten Feeste,

 

Altyd zeer wel te moê,

 

En zie, hoe m' is hier boven

[p. 135]

 

Een nieuwe Stad gebouwt,

 

Daar, 't geen ik nu gelove,

 

Zal worden aangeschouwt.

 

10. Daar is myn kost'lyk E ve,

 

't Welk thans geen ooge ziet,

 

En schoon ik val en sterve,

 

Valt dog myn hemel niet;

 

En of myn lichaams ooge,

 

Zomtyds van traanen weet,

 

Myn Jesus komt ze droogen,

 

En Hy verzoet myn leed.

 

11. Wie zich met Hem verbindet,

 

Den Satan vliedt en haat,

 

Die word vervolgt, en vindet

 

Veragting, hoon en smaat,

 

Te lyden en te draagen,

 

Geraakt by 't volk in spot,

 

't Welk, in hun goede dagen,

 

Denkt: waar is nu hun God?

 

12. Dat is my niet verborgen,

 

Dog ben ik gansch verblydt,

 

Godt wil ik laaten zorgen,

 

Wien 'k my heb toegewydt;

 

Het koste lyf en leeven,

 

Myn naam, en eer, en goed,

 

Aan Jesus wil ik kleeven,

 

Met onverwrikb'ren voet.

 

13. De weereld mag verbreken,

 

Gy blyft my eeuwig by,

 

Geen branden, wonden, steeken,

 

Zal scheiden u en my.

 

Geen hongeren, geen dorsten,

 

Geen Armoê, nog geen pyn,

 

Geen toorn des grooten Vorsten,

 

Zal my een hind'ring zyn.

[p. 136]

 

14. Geen Engel, geen verblyden,

 

Geen throon, geen heerlykheit,

 

Geen lief, of leed en lyden,

 

Geen afgrond nog zo wyd,

 

Of wat my wild' verschrikken,

 

Het zy of klein of groot,

 

Geen ding zal ooit my rukken

 

Uit uwen arm en schoot.

 

15. Myn hert gaat vrolyk springen,

 

En kan niet treurig zyn,

 

't Is vol van vreugd en zingen,

 

Ziet niets als Zonneschyn.

 

De Zon van myn verblyden,

 

Is myn Heer Jesus Christ,

 

En 't geen my troost in 't lyden,

 

Is 't geen hier boven is.