|
| |
No. 1015.
1.
OP der aard' is geen vernoegen,
't Welk de Ziele ruste geeft,
Alle heil verloren heeft,
Al wie op haar grond gaat ploegen,:
Jesus Liefde, zyn erbarmen
Is alleen, alleen de Lust,
Daar de arme Geest in rust,
Trouw:,: zyn zyne vrindschaps armen.
Die tot d'uitverkoorne Gemeinschap van Jesus geroepen zyn.
| |
2.
Eene Ziele gaat verloren,
Hoe zy ook mag zyn bekleedt,
Zo zy Jesus als haar kleed
Niet alleen heeft uitverkoren,:
En de Geest word naakt bevonden,
Schoon hy gansch verzadigt leeft,
Die niet Christus volheit heeft,
Dies:,: verzink in Christus wonden.
Die tot de bloedige wonden onzes Heilands gevloden zyn.
| |
| |
| |
3.
Hy Gods eige lieve Zoone,
God en Koning van 't Heelal,
Steeg om leeg in 't aardsche dal,
Droeg om ons de Doorne kroone,:
Hy, die alle ding moet draagen,
Als het Woord van Godes kracht,
Is gelyk een Lam geslacht,
En:,: voor ons aan 't kruis geslagen.
Die in deezen Kruisdood des lievenden Heilands begraven zyn.
| |
4.
Vreezende gemoed'ren meenen:
Lyden is een weg des doods,
Neen, het lyden is wat groots,
Ginder lachen die hier weenen,:
En het lydenspooks verschrikken,
Word niet vreeslyk aangeschouwt,
Wen men de Genaê vertrouwt,
Want:,: die doet het hert verkwikken.
Die door de Majesteitse genaade Jesu geoeffent zyn.
| |
5.
Wee u, want gy zult eens huilen,
Die u hier tot lachen geeft;
Maar, die hier al stervend' leeft,
Bouwt u vaste leevens Zuilen,:
Die het vuur verduuren konnen,
En waaruit, als d'aarde kraakt,
Jesus eene Vrystad maakt,
Hen:,: die lydend' overwonnen.
| |
| |
Die door de diepte des Meers van kruis en traanen gekomen zyn.
| |
6.
Overwinnaar aller dingen,
Die zich vinden buiten God,
Die den Vyand stelt ten spot;
Schoon hy heftig ons komt dringen,:
Hier is eene Zee met baaren
Der verzoeking opgehoopt,
Die ons staâg met storm beloopt;
Maar:,: Gy doet den storm bedaaren.
Die in de klooven der eeuwige Steenrotse geborgen zyn.
| |
7.
Dapp're Stryders Christi weeten,
Dat de tyd is kort van duur,
En hoe God reeds meen'ge muur,
Die hen klemd', heeft neergereten,:
Hunne opgeklaarde zinnen,
Word Orkaan en storm geboor'n,
Zien naar 't licht op Salems toorn,
't Welk:,: zy hier te zien beginnen.
Die door 't gedrang in het ruime te gelooven, geoeffent zyn.
| |
8.
By 't gelooven steeken blyven,
Hoe kan dat te zaamen gaan?
Hoope spoed ten haven aan;
Jehu kon zo sterk niet dryven,:
Schoon hy dreef, gelyk die raazen,
| |
| |
Als 't Geloof de Hoope styft,
En ze door de wolken dryft,
Tot:,: ze van triumph kan blaazen.
Die op het anker der zaalige Hoope vastgegrondet zyn.
| |
9.
Machten op den kloot der aarde!
Uwe glorie houdt geen stand,
Uwe rustgrond steunt op zand,
Uw gezelschap heet: Beswaarde,:
Al uw hoop en troost is ydel,
Wyl g' aan ydelheden kleeft,
In 't verganklyk woelt en leeft,
Ach:,: wat dreigt uw hooft en schedel!
Die van de weereldse hoogheit en dwaasheit beneden zyn.
| |
10.
Sions blydschap is bestendig,
Wie 'er 't Borgerrecht erlangt,
En ten Eigendom ontfangt,
Diens vernoegen duurt onendig,:
Als een zee, die stygt als muuren,
Of een sterke watervloed,
Zo:,: zal ook zyn vreede duuren.
Die tot het Borgerschap van Sion en Salem verzamelt zyn.
| |
11.
Gy, o Zielen-Vriend en Vreede!
Die my hebt gemaakt uit stof,
| |
| |
Uwe zy myn lyf en leeden:
Uwe myn natuurlyk leeven,
Uw', o Jesus, zy myn stand,
U:,: wil ik myn lyden geeven.
Wie geleeft heeft, geleden, en verwonnen door Jesus genaad'.
|
|
Auteursrechtvrij