Evangelische liederen

N^o. 361.

1.

MYne armoê doet my schreijen,

Tot dien Trouwen,

Die my zeegent en maakt ryk.
Jesus, U alleen ik meene,

Als ik weene,

En U smeek zo kinderlyk.

2.

O wie zal my krachten geeven,

Om te leeven,

Dat ik regt myn God beminn'!
Heer, laat my uw' Geest ontsteeken.

En verbreeken

Myn verhardt gemoed en zin.

3.

Jesus, tot U vliedt myn herte,

Vol van smerte,

En van dorst verdroogt en mat;
Gy kont myn verlangen stillen,

My vervullen,

Dat ik ben verkwikt en zat.

4.

O! verstrooi ze, die my hind'ren;

Gy kont mind'ren;

Der Verzoeking sterke macht.
Myn Geloof blyv' onbezweeken,

U te spreeken,

Zo bevind ik moed en kracht.

[p. 87]

5.

Yl met uitgestrekt erbarmen,

Tot my armen,

Druk my eens aan uwe borst.
O! Gy kent dog myn verlangen,

U t'omvangen,

Bruidegom, naar wien ik dorst.

6.

Gy blyft eeuwig myn verblyden,

Ook in 't lyden,

Als my angst en kommer plaagt.
Want Gy zyt die uitverkoorne,

Het verloorne

Hebt gy nimmer weggejaagt.