Onder de groene linde. Verhalende liederen uit de mondelinge overlevering. Deel 3. Liederen over trouw en ontrouw in de liefde, verleiding en verlating

[p. 162]

24
Zo lang de roosjes bloeien

Samenvatting

Een meisje ontmoet in een bos een ruiter die haar het hof maakt. Ze gaat op zijn avances in. Zodra van het een het ander is gekomen moet de ruiter weer verder. Hij laat niets meer van zich horen, tot groot verdriet van het meisje.

Toelichting

Zowel de melodie als enkele strofen en regels van dit lied zijn dezelfde als die van het lied Zolang de boom zal bloeien, dat in deel 4 van Onder de groene linde, in de rubriek Liefde en dood, aan de orde zal komen. Daarnaast lijkt de tekst van Zo lang de roosjes bloeien gedeeltelijk te zijn ontleend aan het lied Er reed er eens een ruiter al door het woud [deel 2, lied 29]:

Zo lang de roosjes bloeien		Er reed er eens een ruiter
2	Een ruiter met zijn paardje	1	Er reed er eens een ruiter
	Reed door het donk're woud		Al door het woud
	[...]		[...]
	't was pas achttien jaren oud		't Was een meisje van achttien jaren oud
		2	Hij sprak: [...]
4	Hij vroeg mij om te rijden		wilt ge met me rijden gaan?
	Al achter op zijn paard	3	[...] stap maar achter op mijn paard
	Ik wil wel met u rijden		Dan zullen wij tesamen rijden
	't is mij een ritje waard		Dat is er nog een kansje waard
5	Maar dra was ik bedrogen	7	Ben ik er dan bedrogen
	Ik zag hem nimmer meer		dan zijn het er wel meer

De melodie van voorbeeld B is zowel voor dit lied als voor Zolang de boom zal bloeien de meest gebruikelijke. Voorbeeld A werd gekozen omdat het van onze opnamen de meest logische versie was.

[p. 163]

Lied
A. Zo lang de roosjes bloeien

De derde en vierde regel van de strofen 1, 3, 4 en 7 werden door de zangeres herhaald, die van de strofen 2, 5 en 6 niet.

Opname 28 mei 1966

Zo lang de roosjes bloeien
En de lelies er heerlijk staan,
Zal ik mij nooit vertoeven
Om met een ander te gaan.

Een ruiter met zijn paardje
Reed door het donk're woud.
Hij zwaaide met zijn hoedje;
't Was pas achttien jaren oud.

Hij was nog jong van jaren,
Ik was er nog maar een kind;
Hij vroeg mij om te paren
Want ik werd door hem bemind.

Hij vroeg mij om te rijden
Al achter op zijn paard.
Ik wil wel met u rijden
't Is mij een ritje waard.

[p. 164]

5

 

Maar dra was ik bedrogen

 

Ik zag hem nimmer meer.

 

Hij is ten strijde 'vlogen,

 

Tot strijd met ene heer.

Nu heb ik hem verloren.
Och, had ik het nu zowaar
Die trouw maar niet gezworen,
Was nu uit een groot gevaar.

Dus meisjes nu voor 't laatste,
Neemt hier een voorbeeld aan:
Laat raden u ten beste
Als gij uit rijden wilt gaan.

Dit lied werd gezongen door Annechien Pomp-Niezing (1895-1990) in Ter Apel. Voor meer gegevens over haar zie lied 15A.

B. Zolang de roosjes bloeien

Opname 4 maart 1968

Zolang de roosjes bloeien
En de leliën heerlijk staan,
Zal ik mij nooit verfoeien
Om met een ander te gaan.

Een ruiter met zijn paardje
Reed door het donk're woud.
Hij zwaaide met zijn hoedje;
't Was achttien jaren oud.

[p. 165]

Dit zijn twee van de in totaal acht strofen die Jantje Joosten-de Leeuw (1901-1984) te Dwingeloo zong. Haar moeder kwam uit Diever en haar vader, die varkenskoopman en kleine boer was, was afkomstig uit Ruinen.

De meeste liederen leerde mevrouw Joosten van haar broer die ook harmonika speelde. Ze hield een liedschrift bij waarin ze voornamelijk liederen noteerde die betrekking hadden op gebeurtenissen die lokaal of regionaal de aandacht trokken.

Data en plaatsen van opname

15 12 1957^*	Emmen
10 08 1958^*	Nes
28 05 1966	Ter Apel
04 03 1968	Dwingeloo

* Opname Will Scheepers

* Opname Will Scheepers

Vermeldingen/literatuur

Groen nr. 54; Wouters z.j., p. 104-105.