Lof der geldsucht, ofte Vervolg der rym-oeffeningen

[p. 104]

Op d' Afbeeldinge Van David Colyns Uytnemende schilder,
Gedaen door sijnen soon.

DUs trock Colijns alhier sijns Vaders swier en wesen,
Die tot het hoogste peyl van ouderdom geresen,

'T pinceel noch even vlug deê vliegen van sijn' hand;

En grondig afgericht in all de swaerste deelen
Der vrye Schilderkunst, op doeken en penneelen
De rijcke vonden wierp van sijn begaest verstand.

Op de selve.

DIt's 't beeld van dien Colyns die beelden, beemden, beecken
Deê schieten van 't palet, en met de soete streecken

En slagen sijns pinceels elcks oogen heeft verblijd.

Is 't raer, als kunst en deugd in Schilders t' saem vereenen,
Soo heeftmen hier wat raers, te weten 't beeld van eenen,

In wien en deugd en kunst uytbloncken als om strijd.