Lof der geldsucht, ofte Vervolg der rym-oeffeningen

Raed tegens d'ingebrochte pest-smette A^o. 1663.

DIt Pest-vier waer al lang uyt onse Stad gewied,
En had naer allen schijn maer weynigen doen sneven;
En had men niet soo dom sich in den brand begeven.
'T graeu speelt; waer toe geschroomt het geen men niet en siet?

[p. 88]

 

Maer gift in spijs en dranck en siet men mede niet;

 

Sy tasten evenwel hunn' Swelgeren aen 't leven;

 

Soo doen oock lucht en damp, wanneerse zijn vergeven:

 

Dus wacht u, wie ghy zijt, daer schuylt een Slang in 't riet.

 

Gods hand kan (seggen sy) ons overal behouwen;

 

'T is wel gesegt (ick ken 't) oock moetmen sulcx vertrouwen,

 

Wanneer ons ampt of plicht roept in een quade locht.

 

Maer roeckelooselijck den plaetsen toe te loopen,

 

Waer heen men niet en word door plicht of ampt geropen,

 

Is niet op God vertrout. 't is hem veel eer versocht.