Lof der geldsucht, ofte Vervolg der rym-oeffeningen(1702)–Jeremias de Decker– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Danck-bewys. Aen den uytnemenden en wijt-beroemden Rembrant van Rhyn. quas dicere grates, Quasve referre parem? SOo grootsch was voormaels 't hert des grooten Alexanders, Dat niemand hem vermocht Te malen als Apell; Apell en niemand anders Heeft hy hier toe gesocht. Sijn' trotsheyd liet niet toe, dat mindere pinceelen Sulcx souden onderstaen. 'k En voel wel in mijn' borst soo trotsen geest niet spelen, Soo grootsch een hert niet slaen: [pagina 35] [p. 35] En nietemin 't gevalt ('k en wilder niet om jocken) 't Vernoegt my wonder wel, Op 't vlack penneel te sien mijn wesen nagetrocken Van onses tijds Apell: En dat niet om wat loons daer uyt te mogen spinnen, Maer louterlijck uyt gunst, Uyt eenen eed'len treck tot onse Zanggodinnen, Uyt liefde tot de kunst. O die nu met die kunst uw' kunste kon betalen In plaetse van met goud, En u soo meesterlijck op mijn' papieren malen, Als ghy my trockt op hout! 'k En sou wel uw gelaet, Heer Rembrant, niet vertoogen, Maer uwen ab'len geest En aerdige handeling afmalen voor elks oogen, Spijt nijd die boose beest. Maer boven mijnen leest soo hoog te willen sweven. Waer voor my vol gevaer: Dat werck vereyscht een' geest in Schilderkunst bedreven, Een' Mander of Vasaer. En uw' beroemden naem wat roems te gaen bejagen Door rijm of regel-trant, Waer water in de zee, waer hout in 't woud gedragen, En sand gevoert op strand. Gelijck voor puyk van Wijn geen' krans en hoeft te hangen Van klim-op altijd groen; Soo heeft uw puyk-pinceel geen' vreemde lofgezangen, Geen pen-getoy van doen. Dat braef pinceel en hoeft na niemands lof te vragen; 't Is door sich self vermaerd, En heeft sijns Meesters naem misschien soo wijd gedragen, Als 't vrye Neêrland vaert. Sijn' kunst-faem over 't spits der Alpen heen gevlogen Tot in 't roemruchtigh Room, Doet selfs Italiën staen sien als opgetoogen Aen sijnen Tyberstroom. [pagina 36] [p. 36] Daer doet'et duysenden de vlagge voor hem strijcken; Daer mag 't sijn' streken vry By die van Raphaël en Angelo verlijcken, Ja streeftse bey verby. Derhalven waer 't, van Rhyn, een al te kenlijk teeken Van roekloos beckeeneel Door rijm-pen of gedicht den roem te willen queken Van u beroemd pinceel. Sulcx dat ick voor althans niet anders weet te toonen Als slechs wat danck-bewys, Voorwaer om uwe gunste en kunste te beloonen Een' al te slechten prijs. Wel, heb dan drymael danck voor uwe gifte en gunste, En neem dit kort gedicht Slechs voor een teken aen van dat ick aen uw' kunste My eeuwig acht verplicht. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij