Verzameld werk. Deel 2. Gedichten

[p. 62]

De anonymus spreekt

Al heb ik je bespogen,
al heb ik je bedrogen
Al heb ik je bemind
gelijk mijn eigen kind,
het is toch om het even
bij hoog of laag gebleven.
Ik ben een omnivoor
en roddel eeuwig door.
Nu eerst moest blos der schaamte
doorgloeien mijn geraamte,
want of ik aai of priem,
ik blijf toch anonym.