Literatuur:
Saulnier Verdun L., Boccace et la nouvelle française de la Renaissance. L'Urbano traduit par Claudine Scève (Urbain le Méconnu, 1533?), in Revue de Littérature comparée, XXI (1947), pp. 404-413. In voetnoten verdere bibliographie.
Id., Problèmes d'attribution concernant Maurice Scève et ses soeurs, in Bulletin du Bibliophile et du Bibliothécaire, Paris, 1950, (pp. 57-78), pp. 72-73.
We vermoeden dat het Ndl. volksboek een vertaling is van:
Urbain le Mescongneu, filz de lempereur Federic (sic) Barberousse, qui par la finesse de certains Florentins surprist la fille du Souldan. Histoire de Jehan Boccace non moins adventureuse que délectable, translatée nouvellement d'italien et françois. On les vend à Lyon, en la maison de Claude Nourry, dict le Prince. Avec privilège. 4o. (Paris Bibl. Nat.) (1533? vertaald door Claudine Scève?)
Het Italiaans origineel werd verkeerdelijk aan Boccaccio toegeschreven; het moet een herwerkte novelle zijn, ontleend aan het Libro Imperiale (ca 1400) van Cambio di Stefano da Citta di Castello. De oudste Italiaanse uitgave van die novelle is van vóór 1500; eerst de derde (1530) draagt de titel Urbano (cfr voor dit alles Verdun L. Saulnier's artikelen).
De lijst van een boekenverkoop uit het begin der XVIIe eeuw vermeldt: ‘Historie vanden onbekenden sone Keyser Barberossa; falsa, turpis, venerea, apud Paulum Stroobant’ (cfr TBB, IV (1906), p. 278.
We wensen er op te wijzen dat het boekje:
Aardige Zamenspraak, || tusschen || Urbanus en Isabelle, || Die, na dat ze door onkuisheid van elkander gescheiden wa- || ren, op eene zonderlinge wyze weder vereenigd werden. || Hier is bygevoegd || De vermaakelyke kwakzalver || op zyn stellagie. || Zeer dienstig op Bruiloften en Maaltyden. || [Houtsnede] ||
waarvan we drukken kennen te Amsterdam, 1810, S. & W. Koene en ibid., 1819, B. Koene, in-4o, geen prozaroman is.