De mooiste liedjes

[p. 152]

De Scheveningse zee

De zee van Zandvoort is zeer fijn,
De zee van Noordwijk mag er zijn,
De IJmuider zee is net Delftsblauw,
In Wijk aan Zee daar bruist hij zo.
Maar geen zee is zo distingué,
Als onze Scheveningse zee,
Die zit niet zo vol kwallen, want,
Die blijven op het strand.

Er is geen zee zo distingué,
Als de Scheveningse zee,
Daar baadt alleen de haute volée.
En er is geen strand zo charmant,
Als het Scheveningse strand,
Daar flirt de bloem van Nederland.

Aan onze Scheveningse zee,
Schijnt zelfs de zon mondain blasé.
Zo'n chique zee die bruist ook niet,
Maar lispelt geaffecteerd een lied.
Ja, menig Hagenaar beweert,
Dat Mengelberg haar dirigeert,
Vanaf het Scheveningse strand,
Met een stokje in zijn hand.

Er is geen zee zo distingué,
Als de Scheveningse zee,
Daar baadt de haute volée.
En er is geen strand zo charmant,
Als het Scheveningse strand,
Daar flirt de bloem van Nederland. Interessant

[p. 153]

 

Des zondags bruist de zee verfijnd,

 

Wijl zij voor de elite deint.

 

Daar gaan de douairiéres fier,

 

Met freules roddelen op de pier.

 

Dan zit de generaal heel chic,

 

Met zijn familie-reumatiek,

 

In het aparte paviljoen.

 

Je kan het niet minder doen.

 

 

 

Er is geen zee zo distingué,

 

Als de Scheveningse zee,

 

Daar baadt alleen de haute volée.

 

En er is geen strand zo charmant,

 

Als het Scheveningse strand,

 

Daar flirt de bloem van Nederland.

 

 

 

‘O, pootje baden, salut.

 

O George, wat een aangename temperatuur.

 

Gewoon knal.

 

Knal, dolletjes.’

 

 

 

En er is geen zee zo distingué,

 

Als de Scheveningse zee,

 

Daar baadt alleen de haute volée.

 

En er is geen strand zo charmant,

 

Als het Scheveningse strand,

 

Daar flirt de bloem van Nederland. Huts fluts