De mooiste liedjes

[p. 80]

De komeet van Halley

Menschen, heb je al vernomen,
Dat de wereld haast vergaat?
't Oogenblikje is gekomen,
Dat je laatste uurtje slaat.
Een komeet nadert de aarde,
Met een ongehoorde vaart,
En die b'roerde rustverstoorder
Heeft strychnine in zijn staart.

Van den schrik kan 'k niet meer slapen,
Ied'ren nacht om half drie,
Lig ik op het dak te loeren,
Of ik de komeet niet zie.
Acht en twintig lombardbriefjes,
Heb ik in't fornuis gedaan,
En ik ben sinds veertien dagen,
Uit mijn begrafenisfonds gegaan.

Van de observatieposten,
Komt het ijs'lijke bericht,
Dat 'r op een van de planeten,
'n Nieuwe wereld wordt gesticht.
Esperanto gaat men spreken,
Als minister president
Wordt Van Staveren gekozen,
Dat's de meest geschikte vent.

[p. 81]

[p. 82]

 

Om te worden toegelaten,

 

In de nieuwe maatschappij,

 

Houdt 't bestuur je in de gaten,

 

Of je bent van zonden vrij.

 

't Wordt een vlekkelooze wereld,

 

In den meest volstrekten zin,

 

Melkboeren en advocaten,

 

Komen er beslist niet in.

 

Carnegie en Rockefeller,

 

Smijten dollars op de straat,

 

Kuyper laat zich niet meer scheren,

 

Daar de wereld toch vergaat.

 

Troelstra en Savornin Lohman

 

Drinken 'n borrel met mekaar,

 

En Cornelis van der Linden

 

Maakt zijn laatste opera klaar.

 

Richard Strauss zit hard te pennen,

 

Aan een reuzen tragedie.

 

Die ‘Zerstörung unser Erde’

 

Door Halle, Hallo, Halley.

 

En toen men 't kometen nieuwtje,

 

Edmond Rostand heeft gezegd,

 

Riep ie: ‘Sacré Chanteclère’,

 

En toen heeft ie 'n ei gelegd.

[p. 83]

 

Niemand drinkt er meer jenever.

 

Fosco is daar het parool.

 

En de jonge onderwijzers

 

Stichten 'r een neutrale school.

 

't Onderwijs is onpartijdig,

 

Oranjeliefde is te oud.

 

En in plaats van het Wilhelmus,

 

Leeren ze: Japie is getrouwd.

 

Tot versterking der bevolking,

 

Wordt men wettelijk verplicht

 

Om met twintig jaar te trouwen,

 

Anders ga je in 'n gesticht.

 

Minstens vijf gezonde spruiten,

 

Eischt de Staat van ieder paar,

 

En die ze niet bijtijds kan leveren,

 

Gaat de nor in voor een jaar.

 

Alles mag ik niet verklappen,

 

Wat ik van de toekomst weet,

 

Daarom, wacht nog een paar dagen,

 

Tot w'ons zien op de planeet.

 

Als we boven zijn gekomen

 

Richt ik een theater op,

 

En trakteer den eersten avond

 

Op een splinternieuwe mop.