| |
| |
| |
Index schematvm et capitvm.
| |
Schema primvm;
Quo Tempvs & Occasío sua munia in Typo declarant. | pag. 1 |
Cap. 1. Quaeritur, quid sit Tempus. | 1 |
Cap. 2. Definitur, seu potiùs describitur Tempus, & quando inceperit. | 3 |
Cap. 3. Quando Tempus finietur, & quomodo se habet ad Aeternitatem. | 6 |
Cap. 4. Quare Tempus ita describatur, vt in Schemate depingitur. | 7 |
Cap. 5. Cur Occasio ita depingatur, & quare ipsi Tempvs ceu dux vel comes detur. | 10 |
Cap. 6. Gratiae diuinae praesidium Tempori & Occasioni coniunctum. | 12 |
| |
Schema II.
Quo ad frugem vocat Angelus, auocat verò Diabolus. | pag. 15 |
Cap. 1. Angelo duce, Occasio, Tempvs, Deique auxilium hominibus subministrantur. | 15 |
Cap. 2. Alijs praeterea exemplis, Angelorum circa Occasionem declaratur officium. | 16 |
Cap. 3. Quantopere nobis Angelicum hoc studium, Occasionis intuitu, cordi esse debeat. | 18 |
Cap. 4. Diaboli piscantur, captantque occasionem eludendi Occasionem. | 21 |
Cap. 5. Improbi homines, exemplo Diaboli, occasionem ad malum inuestigant. | 23 |
Cap. 6. Cauendum sedulò, ne vmquam elabatur Occasio. | 26 |
Cap. 7. Sacris exemplis declaratur Occasionis vtilitas. | 31 |
Cap. 8. Admiranda Occasionis energia & vis, varijs argumentis demonstratur. | 34 |
| |
Schema III.
Quo fatui instinctu satanae turpiter Tempvs terunt. | 41 |
Cap. 1. Improbum diaboli studium, vt Temporis ratio negligatur. | 41 |
Cap. 2. Temporis symbola atque instrumenta in risum vertuntur ab imprudentibus. | 43 |
| |
| |
Cap. 3. Pretiosissimum cùm sit Tempvs, maximam eius habendam rationem. | 46 |
Cap. 4. Exactis calculis ostenditur, quanti sit momenti, compendium & dispendium temporis. | 49 |
Cap. 5. Curae temporis, ob vitae incertitudinem, terrena cura posthabenda. | 53 |
Cap. 6. Temporis opportunitatem, exemplo quoque diuinae prouidentiae, maximi esse faciendam. | 55 |
| |
Schema IV.
Quo, stimulante Daemone, miserè eluditur Occasio. | 61 |
Cap. 1. De ingratitudine Occasionem Deique dona spernentium. | 61 |
Cap. 2. Stupenda indignitas eorum qui Occasionis opportunitatem eludunt. | 63 |
Cap. 3. Alijs adhuc exemplis, spretae Occasionis damnum ostenditur. | 65 |
Cap. 4. Intoleranda erga Occasionis beneficium ingratitudo, alijs praeterea exemplis declaratur. | 67 |
Cap. 5. De diuina benignitate Occasionem merendi donante, nostraque in eandem ingratitudine. | 70 |
| |
Schema V.
In quo prudentiores Tempvs & Occasionem studiosè obseruant. | 75 |
Cap. 1. Hospitalis & gratus erga Occasionem animus valde commendatur. | 75 |
Cap. 2. Oppositio aspernantium & amplectentium Occasionem. | 78 |
Cap. 3. Ab ingratis ad cordatiores transitio, more hospitum. | 80 |
Cap. 4. Quam indignè agunt, qui hostes animae, vt hospites gratos, hospitio cordis excipiunt. | 81 |
Cap. 5. De hospitis ingrati dispendio, de hospitio animae in corpore, & praemijs hospitalitatis. | 84 |
Cap. 6. Iucundum hospitalitatis exemplum. | 86 |
| |
Schema VI.
Quo, quàm alacres Occasionis commoda prudentiores amplectantur, ostenditur. | 93 |
Cap. 1. Liberalitatis ac remuneratae hospitalitatis exempla, per Occasionem. | 93 |
| |
| |
Cap. 2. Piae hospitalitatis vtilitas, alijs adhuc exemplis illustratur. | 95 |
Cap. 3. Malè exceptae Occasionis & inhospitalitatis punitio. | 98. |
Cap. 4. Alia non impunè spretae Occasionis exempla. | 101 |
Cap. 5. Munerum titulis, vtilitates Occasionis benè habitae explicantur. | 103 |
Cap. 6. Nulla Occasio, propriè dicta, cuiquam ad malum datur. | 106 |
Cap. 7. Occasiones non captandae ad malum, sed fugiendae: amplectentium verò vindictae recensentur. | 108 |
Cap. 8. Occasionis noxiae euitatae exempla, & poena captatae. | 111 |
| |
Schema VII.
In quo, dum Tempvs labitur, Occasionem fronte capillatam prudentes remorantur. | 117 |
Cap. 1. Quomodo fieri possit, vt Tempore praeterlabente, Occasioni tamen mora inijciatur. | 117 |
Cap. 2. Quia tempus semper labitur, semperque est praesens, idcircò captanda opportunitas. | 120 |
Cap. 3. Temporis fugacitati incunctanter inuigilandum. | 122 |
Cap. 4. Celeritate vtendum, quando vrget opportunitas, exemplis elucidatur. | 125 |
Cap. 5. Alijs adhuc argumentis ostenditur, accelerandum negotium, dum se offert Occasio. | 129 |
Cap. 6. Occasionem apprehendentium negligentiumque diuersitas. | 134 |
Cap. 7. Statim arripiendam Occasionem, exemplis ostenditur. | 137 |
Cap. 8. Acceptae neglectaeque Occasionis exempla. | 140 |
| |
Schema VIII.
Quo exhibetur, vt imprudentes serò sapiunt, suamque deplorant amentiam | 145 |
Cap. 1. Extrema mundani gaudij luctus occupat. | 145 |
Cap. 2. Sera lamenta eorum, qui concionem Occasionis contemserunt. | 148 |
Cap. 3. Occasionem esse captandam: quique praeteritam neglexerit, neque verisimiliter amplexurum venturam. | 151 |
Cap. 4. Iusta manet eos Metanoea, qui oblatam Occasionem contemserint. | 154 |
| |
| |
Cap. 5. Sibi sapientes Occasionem saepe reijciunt: & in propria astutia capti, suo aliorumque malo sapere discunt. | 157 |
Cap. 6. Omne negotium vtraque ex parte bene trutinandum. | 161 |
Cap. 7. Malè iudicantium de rebus temeritas, & merita poena. | 164 |
Cap. 8. Diabolus peccatum antequam committatur leue facit; grauissimum verò, cùm fuerit perpetratum. | 167 |
| |
Schema IX.
Quo elapsum Tempvs, neglectamque Occasionem nequidquam insequuntur imprudentes. | 173 |
Cap. 1. Hallucinatio circa vmbram palpitantium, qui rem neglexerint. | 173 |
Cap. 2. Qui veram Occasionem praetermiserunt, inanes posteà phantasias captant. | 176 |
Cap. 3. Exemplis elucidatur phantasticae occasionis vana captatio. | 178 |
Cap. 4. Occasionem atque opportunitatem spernentium stultitia, atque intolerandus eorum stupor, qui quoduis tempus ad quaeuis opportunum existimant, dummodo velint. | 181 |
Cap. 5. Punitae temeritatis exemplum, contra Occasionem nitentium. | 184 |
Cap. 6. Quiduis quouis tempore attentantium vanitas, spretaeque Occasionis punitio. | 187 |
Cap. 7. Perpes ob neglectam Occasionem Metanoeae societas, & dolor irreparabilis. | 190 |
Cap. 8. Quae praesentia contemnimus, dolemus amissa: sed volat irreuocabile Tempvs. | 194 |
| |
Schema X.
Quo ostenditur, quanti damni periculique sit, Occasionem neglexisse. | 199 |
Cap. 1. Diabolus transformat se in Angelum lucis, in Occasione fucata subministranda. | 199 |
Cap. 2. Impostura diaboli post verae Occasionis contemtum, supponentis vmbraticam. | 203 |
Cap. 3. Homines sibi parùm praesentes, fictam facilè pro vera Occasionem arripiunt. | 206 |
Cap. 4. Diaboli machinatio, quantumuis tecta, sub finem se prodere solet funesto exitu. | 209 |
Cap. 5. De septem diabolicis caudis. | 213 |
Cap. 6. De tertia & quarta diaboli cauda. | 215 |
| |
| |
Cap. 7. De quinta, sexta, & septima cauda diaboli. | 217 |
Cap. 8. Caudarum diabolicarum cum catena peccatorum collatio, praesensque remedium eis opponendum. | 221 |
| |
Schema XI.
Quo exhibetur, quomodo Angeli tutelaris obsequio, praeda diabolo eripitur, ad commissae negligentiae poenitentiam. | 227 |
Cap. 1. Metanoeae, seu doloris neglectae Occasionis efficacitas. | 227 |
Cap. 2. Remedia contra tentationes diaboli ad desperationem incitantis. | 230 |
Cap. 3. De spe veniae peccatorum, & immensa Dei misericordia. | 233 |
Cap. 4. Ad spem veniae, tamquam ad sacram anchoram, peccatori confugiendum. | 235 |
Cap. 5. Christus singularem semper habuit peccatorum rationem. | 238 |
Cap. 6. Carpi exemplo admiranda Christi in peccatores benignitas declaratur. | 240 |
Cap. 7. Angelo duce magna est resipiscentiae vtilitas. | 242 |
| |
Schema XII.
Quo captatae neglectaeque Occasionis dispares exitus, contrario prorsus spectaculo, exprimuntur. | 247 |
Cap. 1. De gloria eorum qui Occasionem suo tempore sunt amplexi. | 247 |
Cap. 2. Qui salutis Occasionem obseruauerit, vt qui legitimè certauerit, coronam gloriae est accepturus. | 250 |
Cap. 3. Splendor gloriae eorum, qui Occasionem coluerint, exemplis collustratur. | 253 |
Cap. 4. In D. Augustino, ac Maria Magdalena, docetur, quomodo & ipsi Occasionem obseruauerint; ideoque gloria sint coronati: & quomodo eos imitemur. | 256 |
Cap. 5. Sacrae scripturae loca explicantur, quibus Occasionis vocabulum in malum accipitur. | 260 |
Cap. 6. Debita Occasionis ad salutem datae & neglectae punitio, Damnatio aeterna. | 264 |
Cap. 7. Exemplo diuitis Epulonis ostenditur, quas daturi sint poenas, diuinae gratiae Occasionisque contemtores. | 266 |
Epilogvs totius operis. | 268 |
Drama, seu Dialogus, De Occasione. | 271 |
|
|