Lot van wiisheyd ende goed geluck

[fol. S5v]

Aen den nest kent-men den voghel.

Men kent den voghel, aen sijnen nest,
Als-men hem daer siet, of sitten, of vlieghen;
So kent-men de gheesten oock alder-best,
Die smeeckende komen, om u te bedrieghen:
De gheest des hemels en kan niet lieghen.