Lot van wiisheyd ende goed geluck

[fol. Q1r]

In sijn vuyst lachen.

De sulcke lachen in hun vuyst,
Die stillekens haer in t'herte ver-blijden,
Meest, alst met een ander niet en gaet so iuyst,
Veur wien sy hen van lachen ver-mijden.
Vuyt-smijtende peerden, zijn quaedt om berijden.