Lot van wiisheyd ende goed geluck

[fol. G6v]

Van de karre vallen.

De sulcke siet-men van de karre vallen,
Die, dat sy begonst hadden, laten varen;
En roeren en waghen niet met allen;
Die swijghen en stil-staen, zijn licht om paren,
Daer liefde ghebreeckt, daer knorren de snaren.