Lot van wiisheyd ende goed geluck

[fol. G3v]

Lachen, ghelijck de huer-peerden.

Wie zijn-sy, die als een huer-peerdt lachen,
Als-men dat beghint te salen, te toomen?
Die, alst naer den sin gaet, wel somtijdts schachen;
Maer alsser wat op-komt, sy greinsende schroomen.
Daer galghen gebreken, daer soeckt-men de boomen.