Lot van wiisheyd ende goed geluck

[fol. C4r]

Sy seluen ketelen, dat hy lacht.

Die sy seluen ketelt, die lacht als hy wilt;
Alsoo doen-sy, die haer seluen be-haghen:
Maer sulcke conscientie haer selden stilt;
Want, ten is maer windt, dat sy be-iaghen.
Gheluckigh zijn sy die naer t'hemels vraghen.