Christeliicken waerseggher
(1603)–Jan David– AuteursrechtvrijSlot ende conclusie op de Rolle der Devghdsaemheydt.Alle dese redenen ende exempelen dus nu bewesen hebbende, sal ick met meerder bevalligheydt toonen en goedt-doen, dattet niet alleen een gheorloofde practijcke is, maer oock nuttelijck ende prijsbaer, met eenen sekeren goeden vondt den mensche tot lesen te brenghen, van een saecke die hem helpen moght. Ende daer toe, oock met eerlijcke ende godtvruchtighe vermaeckelijckheydt, het ghebruyck van sulck een rolleken veur te houden, als hier naer volght. T'welck ick daerom met reden De Rolle der Devghdsaemheydt heb willen noemen, om dattet een middel is tot s'deughds vermeerderen ghevonden. Het ghebruyck der Rolle is dit: Dat-men veur al, een van die vier vensterkens kiese, met de namen der vier Euangelisten onderscheyden. Ende dan, het Rolleken keere, luttel oft vele. Siet dan, wat ghetal in t'vercoren vensterken hem vertoont, ende soeckt dat selue ghetal in't nae-volghende Register oft tafel der spreek-woorden. Ende siet dan tot wat ghetal die spreuke oft sententie v is voorts wijsende, ende soeckt die, oft het soo veelste bladt, inden boeck des Waersegghers, ghelijckmen seght, Folio soo veelste. Dat folium, oft dat bladt ghevonden hebbende, soo staet daer in de figure te specu- | |
[pagina 372]
| |
leren, ende in d'uyt-legghen der seluer te lesen, sulcks als-men daer vinden sal. Wie weet, wat Godt in t'herte moght wercken in t'sienGa naar margenoot+ en lesen. Want, hebben die ghepelde roeykens, ende half onghepelt, veur de ooghen der schapen van Iacob gheleet zijnde, deur het sterck aen-sien, soo crachtigh gheweest, dat de lammerkens daer naer voorts-comende oock ghespekelt ende ghepleckt wierden ghelijck die wieskens half wit en half groen waren: waerom en sal oock het innigh aensien der figuren in de beldekens, ende veelder-hande goede vermaeninghen daer op volghende, in t'herte der menschen met eenighen goeden inkeer, ende salighe beweghinghe wercken? T'is wonder, waer mede Godt somtijdts den mensche troost,Ga naar margenoot+ treckt, helpt, leert, roet, en roept. Want hy seght selue: Siet ick stae veur de deure (uwer herten) ende ick cloppe. Soo wie my hoort, ende sijn deure op doet: ick sal tot hem binnen comen, ende met hem mijn auond-mael doen, ende hy met my. Dit doet hy niet alleen met sijn gratie inwendigh, oft heyligh woordt, ende andere sulcke heylighe middelen uyt-wendigh: maer oock deur het daghelijcksch aenmercken der biekens, mierkens, sierkens, stroykens en hoykens, oock d'alder-hooghste dinghen onser saligheydt aengaende deur de creaturen ons veur-houdende. Dies hope ick oock, dat dese cleynen vondt en middel van een cleyn papieren wielken, oft schijfken, tot becomen van die groot ende alder-meeste saligheydt den goedt-willighen leser sal moghen helpen. Ende dit hebb'ick (soo bouen gheseyt is) daerom de Rolle der Devghdsaemheydtgheheeten: om dat, soo wie dese lesse, padt, en bane houdt, niet falen en can, van ten eeuwighen leuen te gheraecken. Want hy dus doende, naer het op-recht schilderen, ende contrefaiten van d'leuen ende conuersatie Christi in sijn leuen metten wercke, tot die hoogste glorie comen can, daer de voetstappen alder Heylighen langhs dese bane der rechten wegh wijsen: waer toe my, met alle die'ts noodt hebben, de ghebeden ende goede verdiensten des Lesers helpen willen. Amen. |
|