Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 352]

Op den kerckhove.

Speelt, kinderen, huppelt lustigh ende blij

Over der dooden sode,

U lachet dat jonghe jaerghetij,

Mi sietet ter nauwer noode.

Speelt, kinderen, laet u niet storen die vreught,

Huppelt ende danst maer wacker,

U groeit ende bloeit die lieve jeught

Tot op den godesacker.

Sijtghi later eens moedeghespeelt,

Hebtghi ghenoeg der lusten,

Dan compt een enghel, die u cust ende streelt,

Ende u nopet te rusten.

Ende lightghi dan coeltjens toeghedect

Neven den wandelstave,

Dan rijstghi laet, laet opgewect

Uut uwen stillen grave.