Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 342]

Avontgroet.

Ic brenghe di den avontgroet,
O lieveken lief, o soeteken soet!
Ic ben daerbij so stout, so vrij,
Ic voegher een gheurent bloemken bij.

Ontfanghs du mijnen avontgroet,
O lieveken lief, o soeteken soet!
Glimlachs du ooc dien bloemekijn,
Dan willic eens vrolic op aerde sijn.

Ende groets du mi ten avontgroet,
O lieveken lief, o soeteken soet!
Dan vlieghic met verhooghden moet
Ten deurken, dat eenmael sich opendoet