Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 153]

Deuntjen.

Van langen zangen houd ik niet:
Ik min een kort en bondig lied,

Dat hippelt en trippelt,

Dat flikkert en blikkert

En dat der gunst van Piet

En Margeriet geniet.

Wen leeken preeken als pastoor,
Dan stop ik seffens hun mijn oor.

Ik drentel en wentel,

Ik schommel en trommel

Of tuit hun zoo iets voor,

Dat hunnen koor verstoor'.

Beminde vrienden, luistert wel:
Het dichten is maar kinderspel.

Men huichelt of guichelt,

Men vedelt of bedelt,

Tot dwaze rijmgezel

Met schel en bel toesnell'!