wachtte er nog, toen het donkere nacht was. Biddend en sidderend ging zy huiswaerts, en als zy t'huis kwam, vond zy haer kindeken van honger gestorven.
De troostelooze vrouw begaf zich 's anderendaegs naer Liederiks paleis, en bragt hare klagte voor den vader. Zy wist wat gestrenge wetten deze had uitgevaerdigd tegen dergelyke feiten op eenen tyd, dat Vlaenderen, als ‘een woud van ongenade,’ met rooveren was bezet. Weldra vertrok Liederik met zynen zoon naer Doornik, en liet hem daer aen de galg opknoopen.
Jozerams moedwilligheid of nalatigheid had hier de dood van het arm wichtjen ten gevolge. Men ziet het: een klein gebrek, eene schynbaer nietige zonde kan de ergste gevolgen hebben.
Maer wat moet men van 's vaders gedrag denken? Al heeft het eenen schyn van regtvaerdigheid, het is niet te min zoo streng, zoo wreed, zoo onvaderlyk, dat wy niet zullen trachten het te regtvaerdigen. Eene mindere straf ware overeenkomstiger geweest met christelyke gevoelens; zy hadde den vader tot geenen beul gemaekt: iets wat ten sterkste tegen de natuer strydt, en dus tegen eene wet, die God zelf onuitwischbaer in ons harte heeft gegrifd.
Maer had dit geval geen zoo bloedig einde genomen, zouden wy er wel even veel belang in stellen, zouden wy er wel even door ontroerd zyn als thans? Immers wekt het samen medelyden en schrik op; en de menschelyke ziel is zoo wonderlyk geschapen,
Auteursrechtvrij