Gedichten
(1850)–Johan Michael Dautzenberg–
AuteursrechtvrijDe Keizer aan 't fransche hof.De Keizer wordt met luister aan Frankryks hof onthaald,
Waar menig bedrieglik lichtjen voor d'eedlen vreemde dwaalt.
‘Die heeren en die vrouwen, zoo zegt hem Koning Frans,
Wenschen u te sluiten in hunnen frisschen krans,
Tot dat gy eigenhandig ons spaansch verdrag verscheurt,
En de eens gewonnene rechten op onzen lande verbeurt;
De hertogin d'Etampes die my zoo lieflik lacht,
Raadt my, dat ik u dwingend behoude in myne macht.’ -
| |
[pagina 145]
| |
De Keizer onverlegen hernam zoo rustig als fyn:
‘Een goede raad, zoo dunkt me, behoort gevolgd te zyn.’ -
De Keizer wist den invloed der schoone Hertogin,
En vreesde wel eenig netjen van heur listig gespin.
En nogmaals overpeinzend hernam hy zacht en fyn:
‘Een goede wenk, zoo dunkt my, behoort gevolgd te zyn.’
En by het handenwasschen, eer men ter tafel ging,
Ontviel aan zynen vinger een diamanten ring.
De Hertogin, die 't handdoek hem reikte, boog zich neêr,
En hief den kostbren ring op, en bood dien vriendlik weêr.
‘Neen, neen, mevrouw, dien draag ik, onwaardige, niet meer,
Hy is in de schoonste handen, o, draagt hem te myner eer.’
Aldus ontstak de Keizer, bedreigde hem wat gevaars,
In weêr wil vlaamscher trouwe, den duivel zelven een kaars.
Geen FransGa naar voetnoot(1) is meer in Frankryk, d'EtampesGa naar voetnoot(2) des te meer;
Bezoekt gy eens den buurman, denkt dan aan Karels leer.
|
|