Gedichten

Lenteklacht.

Helderblauw is de hemel,

De aarde in jeugdigen dos,

En het bontste gewemel

Speelt in 't luchtige bosch;

Ach myn hart is een droefheidsbron,
Nimmer straalt er de lentezon.

[p. 39]

 

Waar 'k my wend, is er leven

 

Eener bruischende jeugd,

 

En het vurigste streven

 

Naar de vluchtige vreugd.

 

Ach myn hart is een droefheidsbron,

 

Nimmer straalt er de lentezon.

 

 

 

Zoet en liefelik streelde

 

Eens myn wangen de min,

 

Eene zee was de weelde

 

En - ik stortte me er in.

 

Ach myn hart is een droefheidsbron,

 

Nimmer straalt er de lentezon.