Gedichten

Feestdag op het Land.

Purperen stralen

Kleuren de dalen,

Heuvels en kimmen

Glinstren en glimmen;

Klokkengedommel op ruischenden vlerk
Wekt ter betrachting en noodigt ter kerk.

[p. 13]

 

Feest is het heden.

 

Eerst dus gebeden!

 

't Orgel zoo machtig

 

Stemt ons aendachtig,

 

De omgang begint, en de stem van het volk

 

Ryst op een wierookgebalsemde wolk.

 

 

 

Kinderen spreiden

 

't Kleedsel der weiden,

 

Bloemen en bladen,

 

Over de paden;

 

Zelden als heden zyn bloemen gespreid

 

Over den weg, die ten hemel geleidt.

 

 

 

Dageliks blozen

 

Evenwel rozen,

 

Die ons het leven

 

Geurig doorweven;

 

Immers het puikjen der bloemekens bloeit

 

Diep in de harten, die liefde doorgloeit.

 

 

 

Trekken we in vrede

 

Veldewaarts mede,

 

Zingen we en bidden;

 

God is in 't midden

 

Scheppend alom, door het wonderheelal,

 

Liefde in de harten, en bloemen in 't dal.