Gedichten

De Angelier.

In een potjen voor de ruiten
Kweekt een knaap een angelier;
Stengels stygen, knoppen spruiten,
't Bloemken staat in vollen zwier.

't Bloemken houdt hem vele dagen
Aan zyn geur en kleur geboeid;
Daar alleen kan 't hem behagen,
Waar zyn angelier hem bloeit.

[p. 8]

 

Doch eens valt door de open schyven

 

's Knapen oog op 't wyd verschiet:

 

Dat, ten berg op, lauwers dryven

 

Heeft zyn blik al dra bespied.

 

 

 

En hy wil een tak bezitten

 

Uit het verre lauwerbosch,

 

Wil een lauwertak bezitten

 

By een angelierentros.

 

 

 

En hy snelt en hygt er henen,

 

Komt met moeite tot den top;

 

Plukken mag hy en vereenen,

 

Lauwers groeijen er volop.

 

 

 

Ryk beladen keert hy weder,

 

Waar zyn eerste liefde gloeid'.

 

Bloem en stengel liggen neder,

 

De angelier is gansch verschroeid.