De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

Psalm CXVI.

Dauid vertelt die groote gheuaerlickheden daer in hy gheweest is op dat hy dies te meer loue Godts barmhertichheit die hem verlost heeft: Ende nae dien dat hy hem seluen vermaent heeft tot blydtschap, ende bekent, dat hy schier als een verloren mensche gheweest is, Seyt hy dat hy Godt gheen ander vergeldinghe doen kan, dan dat hy sijn weldaeden roeme, ende danckofferhanden offere.

§1

ICK hebb' den Heer lief, want hy heeft verhoort,
Myn stemm' ende bidden in myn swaer klaegen,

[p. *]

 

Ick sal hem bidden in myn quaede daeghen,

 

Om dat hy hem tot my neyght nae sijn woort.

§2

Die stricken des doots hadden my omvaen,
Ick was belaeden met angsten der hellen,
Ick was in noot in suchten end in quellen,
Doch ick riep des Heeren naem also aen:

§3

O Heer verlost myn siel' wt desen noot,
End ick beuondt dat hy was seer weldaedigh,
Seer vriendelick end oock seere ghenaedigh,
Die wel behoudt d'eenvoudighe seer bloot.

§4

Want ick ter neder lagh onder voet,
Gheholpen heeft my onse Godt almachtigh,
Dies weest te vreden O myn siele klachtigh,
Nae dien dat de Heer v dees weldaet doet.

§5

Ghy hebt Heer myn siel' bevrijdt van den doot
Myn ooghen van traenen, myn voet voor vallen:
Dies wil ick wandelen myn daeghen alle,
Vromelick voor v O myn Godt seer groot.
***

[p. *]

§6

Ick ghelooue dies spreeck' ick in't gemeyn:
Doch wert myn siel' seer jammerlick geplaeget.
Dies sprack ick met een ghemoet gaer vertzaeghet,
Alle menschen sijn lueghenaers met een.

§7

Hoe sal ick doch Godt sijn weldaeden al
Verghelden? Ick sal den beker heylsaeme,
Nemen in der handt: end des Heeren naeme,
Met danckbaerheit ick verkondighen sal.

§8

Ick wil myn beloften in't openbaer,
Betaelen in Godts ghemeynte ghepresen.
Die doot der heylighen voor Godt sal wesen,
Een dingh dat kostelick is end dierbaer.

§9

Heer' ick ben v' knecht, jae ick ben v' knecht,
End' een Sone van uwer dienstmaeght kleyne:
Myn banden hebt ghy ghebroken alleyne,
Dies wil ick v danckofferen oprecht.

§10

Dat is, ick wil uwen naem maeken kondt,
Die heerlick is end seer hooghe verheuen:
Ick wil den Heere myn belofe gheuen,
Midden onder sijn volck tot deser stondt.

§11

In den voorhouen des Heeren seer reyn
Wil ick van herten hem lofsanghen singhen,
Ick wil tot Ierusalem hem toebringhen
Synen prys: Loeft hem met my in't ghemeyn.