De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

Psalm CVIII.

Dese Psalm is vast ghelyck den 57. ende 60. Psalm Dauids.

[p. *]

§1

MYN hert' is O Heer recht bereydt,
Met ernst ende met vyericheit,
Om dichten end v met gesangh,
Te louen, met harpen gheklangh.
Ghy myn Psalter ontwaeket vry,
End ghy myn harpe wilt oock bly,
Godt louen, want s'morghens bequaeme,
Wil ick vroegh prysen sijnen naeme.

[p. *]

§2

Ick wil v dancken O myn Heer,
Onder den volckeren gaer seer:
Ick wil uwen roem maeken kondt,
Met Psalmen nu end t aller stondt.

Want uwe ghenaede seer soet,

Gaet so wydt als de hemel doet,
Vwe waerheit haer so wydt recket,
Als de hemel in't breede strecket.

§3

Verheft v seer hoogh' Heer' mits dien,
Laett v' heerlickheit alsins sien,
End op dat v' volck verlost sij,
Helpt my met v' handt, end hoort my.

Maer Godt heeft verhoort t'ghebedt myn,

Van sijnen bergh, dies moet ick sijn
Verblydt, Want hy heeft my ghegheuen,
Sichem end t'dal Suchot daerneuen.

§4

T'gheheele landt Gilead reyn,
Sal my ghegheuen sijn alleyn,
Van Manasse t'gheheele goet,
Sal myn wesen met ouervloet.

In Ephraim met sijn volck al,

Myn hooft ick lieflick rusten sal,
Iuda sal oock sijn desghelycke,
T'voornaemste van myn Koninghrycke.

§5

Maer Moab sal sijn met oneer,

[p. *]

 

Ick en achtet gantschlick niet meer,

 

Dan een waschvat, daer in dat myn

 

Voeten sullen ghewasschen sijn.

 

Edom acht' ick met sijn volck koen,

 

Niet beter dan myn oude schoen,

 

Palestina sal met ghesanghen

 

End' eerbiedinghe my ontfanghen.

§6

Wie gheleydt my van dat volck myn,
In een stadt daer ick vry sal sijn?
Die sterck is? Wie sal wederom
My bringhen in dat landt Edom?

Sult ghy dat niet doen Heer' hier naer,

Ghy die ons verstroyt hier end daer?
Ghy die met onsen legher koene,
Niet ghinght also ghy plaght te doene?

§7

Doet ons bystandt Heer' in den noot,
Teghen den gheweldighen groot,
Want menschen hulp' so men nu siet,
Is in den noot veel min dan niet.

Maer Godt sal ons maeken seer sterck,

Teghen onse haeters in't perck,
Hy sal vertreden ons vianden,
End sy t'saemen bringhen te schanden.