De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

Psalm XCVII.

Dit is een beschryuinghe der Maiesteit ende der gherechticheit Godts, op dat alle menschen onder hem ghedemoedighet, ende allerley afgoderien wtgheroeyt werden. Eyndelick werden alle godtvreesende vermaent, dat se op hem vertrauwen, ende in hem verblydt sijn.

§1

EEN Koningh is de Heer,
Dies moet verblyden seer,
In hem dat gantsch' ęerdtrycke,
D'heylanden desghelycke.
Der wolcken duysterheit,
Verberght sijn Maiesteit,
End

[p. *]

 

sijn stoel met der daet,

 

Seer vastelick bestaet,

 

Doer sijn gherechticheit.

§2

Een groot vyer voor hem gaet,
T'welck rondtsomme verslaet,
End doet al sijn vianden
Gantsch tot asschen verbranden.

Den blixem fel hy schiet,

Ouer t'ęerdtryck met vliet,
Hy weerlicht hier end daer,
T'ęerdtryck is vol van vaer,
End beeft als't dit aensiet.

§3

Die berghen niet bestaen,
Maer als dat was vergaen,
Voor Godt een herscher machtigh,
Des ęerdtbodems seer krachtigh.

Die hemelen doen kondt,

End t'firmament vermondt,
Godts gherechticheit goet,
End ęerdtryck bemerckt vroet,

[p. *]

 

Sijn eer tot deser stondt.

 

***

§4

Dat sy werden beschaemt,
Die daer (t'welck niet betaemt)
Tot beelden sijn ghevloden,
End dienen den afgoden.

Ghy Enghelen al t'saem,

Aenbidt den Heer' bequaem:
Zion die Godes Woort,
Met vrueghden heeft ghehoort,
Verblyd' in sijnen naem.

§5

O Heer v' regiment,
Den dochteren bekent,
Van Iuda wtghelesen,
Wert seer van sy ghepresen.

Want ghy nu verhooght sijt,

In allen landen wijdt:
Meer sijt ghy doer v' kracht,
Dan die goden gheacht,
Nu end tot aller tijdt.

§6

Ghy die den Heer bemindt,
End hertelick versint,
Wilt doch die boosheit haeten,
End gantschelick verlaeten.

Want Godt t'leuen bewaert,

[p. *]

 

Sijner knechten vermaert,

 

Die hy verlossen sal,

 

Van den godtloosen al,

 

End maekens' onbeswaert.

§7

Den vromen sal voort aen,
T'licht des troostes opgaen:
Blydtschap komt nae veel smerten,
Allen oprechten herten.

Komt dan ghy vrome reyn,

Verblydt v groot end kleyn,
In den Heer' v verhueght,
End pryst sijnde vol vrueghdt,
Sijn goetheit in't ghemeyn.