De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

Psalm XXV.

Dauid benauwt sijnde doer dat last sijner sonden, ende doer die boosheidt sijner vianden, Biddet Godt voor hem seluen, ende ooc voor die gantsche Gemeynte.

[p. *]

§1

MYN hert heff' ick tot v Heere,
Myn hop' alleyn op v staet
Behoedt my doch voor oneere,
Die my wenscht myn viandt quaedt,
Se werden HEER, soo't betaemt,
Niet schaemroot die op v bauwen,
Maer se sullen sijn beschaemt,
Die de vrome hier benauwen.

§2

Heer wyst my doch uwe weghen,
Die ghy wilt dat ick sal gaen,
Tot den seluen maeckt ghenegen

[p. *]

 

My, end doet my die verstaen.

 

Leert end stiert my nae v Woort,

 

In uwe waerheit gepresen,

 

Ghy sijt myn help, dies nu voort

 

Wacht ick op v, in dit wesen.

§3

Gedenckt Heer aen v goetheden,
Stelt v voor ooghen voort aen,
V' groote barmherticheden,
Die ghy voormaels hebt gedaen.

Doch vergeett die sonden swaer,

Myner jongheit seer lichtuęrdigh
Gedenckt myns goedtlick eenpaer,
Tot myn helpe sijt volvęrdigh.

§4

Godt is waerachtigh end goedigh,
Hy is't end blyft sulcks altyt,
Ten weghe bringht hy sachtmoedigh,
Den sondaer veruallen wijdt.

Den ootmoedigen leert hy,

Syn godtsaelige voetpaeden,
Hy toont oock sijn weghen vry,
Den armen menschen belaeden.
***

§5

Goetheit end waerheit verheuen,
Syn des Heeren weghen al,
Voor hem die daer nae sijn leuen,

[p. *]

 

End sijn ghanghen rechten sal.

 

O Heer doer uwen Naem klaer,

 

Wilt my goedighlick myn sonden

 

Vergeuen, Want seere swaer

 

Ende groot sijn se beuonden.

§6

Wie is hy die altyt spoedigh,
Onsen Godt vreest bouen al,
Die werdt gheleert ouervloedigh,
Van den wegh die hy gaen sal.

Die sal besitten sijn goedt,

Met stilheit ende met vrede,
Sijn saedt sal in ouervloet,
Het landt oock besitten mede.

§7

Die verborgenheit des Heeren,
Is den mensch' geopenbaert,
Die Godt vreest end houdt in eeren,
End sijn verbondt wel bewaert.

Myn hert' ende myn gemoedt,

Op den Heer hen alleyn setten,
Want hy maeckt vry mynen voet,
Wt al der Godtloosen netten.

§8

Siet my aen met goeder herten,
Hebt doch metlyden met my.
Want eensaem ende vol smerten,
Ben ick Heer end gantsch onvry.

[p. *]

 

Ick werde seere benauwt,

 

Daeghlicks werdt grooter myn lyden,

 

Helpt my Heer die v vertrauwt,

 

Wt den noot in desen tyden.

§9

Myn jammer wilt doch aenmercken,
Mynen angst end noot aensiet.
Myn sonden end boose wercken,
Vergheeft my goedlick om niet.

Siet hoe die vianden myn,

Moedtwillighlick bouen maeten,
Die groot van ghetalle sijn,
My seer viandelick haeten.

§10

Voor haer list myn siel bewaeren,
Verlost my dat ick met smaet,
End met schand' niet sij beswaeret,
Want ghy sijt myn toeuerlaet.

Slecht recht ben ick my behoedt,

Want ick sal Heer v verwachten,
Israel wt teghenspoedt,
Verlost oock doer uwe krachten.