ook tegen de gevel van een apotheek in de Knaptandstraat. Het is maar
dat je weet dat Sint-Niklaas in ware Reynaert-explosie leeft. Na die eventuele
Reynaert-omzwervingen kan je bij een of andere meesterbanketbakker (toch
uitkijken of het gegeerde produkt voorhanden is) een heerlijk stukje
Reynaertgebak of een Reynaertbonbon degusteren, een lekkernij op basis van
amandelen, marsepein, ananas en Grand Marnier. Na deze exquise versnapering nog
even naar lucht happen voor een laatste Reynaertreeks.
Want nog op menig andere wijze roert ‘den fellen’ zijn
staart in de hoofdstad van het ‘soete lant’. Heel wat
ingezetenen lijken geïnspireerd door de Wase rabauw; hij leende zijn
naam niet alleen aan de reeds voornoemde taart, je eet ook knappende frietjes in
de Frituur Reinaert (Kapelstraat), pralines en andere zoetigheden kunnen worden
aangeschaft in een Reynaertwinkel ‘gelegen ende gestaan’
in het Koopcentrum (Kapelstraat), waar je in 't Wase Vosje eveneens iets kan
eten, en er is het restaurant Reinaert waar we straks voorbijkomen (Heidebaan),
terwijl je in 't Voske de dorstige keel laven kunt. Op de Grote Markt kan je
winkelen in de Reinaertgalerij. En wel nog in de commerciële sfeer,
maar niet meer om de inwendige mens te versterken: Reynaertstickers, vlaggetjes
met Reynaertmotief, potonderzetters waarin de vos gebakken werd alsmede
figuratieve kant met dartele vosjes als motief (Cipierage, VVV-kantoor). Ook
Canteclaer en Malpertuus inspireerden, zegge het Gemengd koor Canteclaer,
gasthof Malpertuus (Beeldstraat), kinderdagverblijf Hermelijn en Huize
Kriekeputte in de, jawel, Voskenslaan, nabij het Fabiolapark. De jongeren van
KSA Reinaert gaven hun heem in de Mispelstraat de naam Kriekeputte.
In 1991 ten slotte werd op het stadhuis dit boek voorgesteld. Daags nadien
vertrokken hier 160 Reynaertpelgrims die de nieuwe route inreden.