Het land van Reynaert

Clinge en de Klinge, een Nederlands-Belgisch straatdorp

Clinge is deel van de gemeente Hulst. Clink of klink betekent: een hoogte die door zandverstuivingen of binnenduinvorming ontstaan is. Sporen van die langgerekte hoge duinenrij strekken zich uit tot in Stekene en nog verder

[p. 54]

westwaarts. In de toponymie wijst ook Goudekinsberg (p. 69) naar zand(duin)heuvels. Clinge is na talloze overstromingen ontstaan in een herdijkte polder. Het was een langgerekt polderdorp dat in het zuiden aansloot bij het Belgische De Klinge (De Klinge, met lidwoord en met K). De beide zusterdorpen zijn steeds gescheiden geweest door de staatsgrens die ontstond in de Tachtigjarige Oorlog en vastgelegd werd in 1664. Alleen tijdens de Franse bezetting in 1795 werden ze versmolten tot ‘la Clinge’. In 1815 werd de grens opnieuw ingevoerd, nu tussen de provincies Zeeland en Oost-Vlaanderen in het nieuwe koninkrijk. De kerk van Clinge, toegewijd aan de heilige Henricus, werd in 1876 gebouwd. In 1970 verloor Clinge zijn positie van zelfstandige gemeente.

Ook in Clinge vindt de Reynaerdist, als hij goed zoekt tenminste, een verwijzing naar het Reynaertverhaal: voor we aan de kerk zijn treffen we aan onze rechterzijde de Malpertuuslaan. We rijden die echter voorbij tot aan de wegwijzer Nieuw-Namen, waar we rechtsaf de Woestijnestraat nemen.