Het land van Reynaert

Laat u niet beetnemen

De Reynaertroute is niet de weg die ooit door Reynaert de vos zou bewandeld zijn. Met is een modern pad waarlangs allerlei Reynaertecho's met elkaar verbonden worden, moderne en oude, ernstige en ludieke, toeristische, commerciële, literaire en (soms pseudo-)wetenschappelijke, dus geen wetenschappelijk te motiveren speurtocht.

Deze route is geen toeristische route in de eigenlijke zin van het woord. Het is een verkenning door de boeiende wereld van Reynaert de vos, de oude en moderne teksten, de uit het verhaal ontstane legenden en verhalen, in de sporen van de vele vossejagers. We presenteren hier dan ook geen theorie, wel een conglomeraat van de verschillende gissingen en pogingen, af en toe aangevuld met een persoonlijke bedenking van een van de auteurs. Vandaar dat enkele tegenstrijdigheden inherent zijn aan het opzet. De attente lezer zal dit alles echter weten te relativeren.

Nog een goede raad. Neem op uw tocht een Reynaertuitgave mee (zie bibliografie). Dan kunt u op een van de rustige plekjes zelf een stukje lezen. Neem echter vooral een

[p. 36]

wegenkaart mee. De Reynaertstreek staat voor een reeks zware verkeerstechnische ingrepen. Het land van Reynaert zucht en kreunt onder mogelijke plannen voor een grote ring rond Antwerpen. Evenmin is het duidelijk wat te Stekene, waar de Reynaertroute de expresweg Antwerpen-Knokke kruist, zal gebeuren met het inrichten ervan als autoweg (één brug, twee bruggen of twee tunnels). Er is sprake van het doortrekken van de N 41 Dendermonde-Sint-Niklaas richting Hulst. Indien dit zou gebeuren, wordt de gemeente Stekene gevierendeeld. Tenslotte dreigt er ruilverkaveling te Sinaai. Wellicht (en hopelijk) loopt dit alles niet zo'n vaart. Indien een of diverse realisaties Reynaerts paden toch zouden kruisen, dan zullen wij er bij de betrokken VVV's op aandringen om al het mogelijke te doen om eventuele ongemakken op te vangen door toeristische wegwijzertjes te plaatsen.

Momenteel is de route niet bewegwijzerd. Dit zou geen probleem mogen vormen voor wie dit boek gebruikt. We achten het echter niet uitgesloten dat er ooit toch (landschappelijk verantwoorde) bordjes langs het traject worden aangebracht. Voor de wandelroute lijkt dit nabij, voor de auto- en fietsroute lijkt dit - ondanks vele beloftes - onmogelijk.

De echte Reynaerdofielen geven we de raad om de tocht tussen Pasen en Allerheiligen te rijden. Tijdens de winterperiode zetten een aantal gemeenten hun Reynaertbanken en -beelden op stal. Het Reynaertmuseum en enkele kleine lokale musea zijn dan gesloten. Nochtans is de beschreven route in elk van de vier seizoenen even boeiend. Een tocht door het besneeuwde polderland tussen Hulst en Meerdonk is onvergetelijk, een wandeling op een mistige herfstmorgen langs de Schelde is een aparte belevenis.

Het spreekt vanzelf dat de volledige route, zoals die hier beschreven wordt met uitbreiding en lussen, voor de toerist die rustig de tijd neemt om zich even in de geschiedenis onder te dompelen of eventjes de auto of de fiets aan de kant laat staan voor een wandeling, nauwelijks in één dag kan worden afgelegd. De zoete streek tussen Hulst en Gent is echter meer dan één bezoek waard. Goede jacht.