Weerlichten

[p. 24]

Vertwijfel niet, mijn ziel

Vertwijfel niet, mijn ziel! de vloeden stijgen!
Getijden gaan en kòmen, en de nacht
zal wijken voor wie lang ootmoedig zwijgen,
voor 't statig gloeien van der zonne eeuwige pracht.

O groei, mijn ziel, door alle wisselingen
van licht en schaduw, onbewogen-rein.
Verhef u, wit-gebrand in duizend louteringen,
tot 't absolute Licht waar allen veilig zijn!