Een woord tot afscheid.
Een woord tot afscheid - en nu voor goed. Al hopen wij nog wel eens hier en daar te zamen te wandelen, met pen en potlood in de hand, om ook mede te deelen, wat schrijf- en teekenstift waardig achten, onder de oogen onzer landgenooten te worden gebragt, in dezen vorm wordt ons werk niet meer voortgezet. Er bleken bezwaren te bestaan, aan de volledige uitvoering onzer plannen verbonden. Wij vonden nog steeds bij velen sympathie, maar niet weinig oude vrienden en inteekenaars bleken ons toch te zijn ontvallen en van onzen wakkeren uitgever mogten wij niet vorderen, dat hij te groote offers bragt. Zelf gevoelde uw gids, dat te veel herhalingen en verwijzingen naar het reeds behandelde onvermijdelijk zouden worden, terwijl zijn tegenwoordige woonplaats, ook bij alle hulpvaardigheid van den bibliothecaris Gonnet en bij het vele, waarover ook de gemeente-bibliotheek te Haarlem te beschikken heeft, hem op verre na niet de bronnen en bouwstoffen leveren kan, die hem te Rotterdam ten dienste stonden.
Niet zonder weemoed scheiden wij van een' hoogst aangenamen arbeid. Maar als het tij verloopt, verzet men de bakens. Daarom, nogmaals een woord van hartelijken dank aan wie ons gastvrij ontvingen, hulpvaardig rondleidden, krachtig ondersteunden met hun aanwijzingen en mededeelingen, en een welgemeende afscheidsgroet aan de bekende en onbekende vrienden in den lande, wier instemming met ons doel en de wijze van uitvoering ons zooveel voldoening heeft verschaft.