Een handvol gedichtjes voor brave kinderen

[p. 36]

16. Levensgenot.

Daar daalt weer de avond langzaam neer,
En ik ben moe gespeeld.
O God! waar 't altijd dag geweest
Ik had mij ligt verveeld.

Ik min den glans der middagzon,
Als ze in mijn hofken straalt;
Maar 'k min het lieve maanlicht ook,
Als 't op mijn venster daalt.

Heb ik den dag voor God besteed
Dan vind ik vrede en rust,
Dan is voor mij het slapen gaan
Een stapje naar mijn lust.

[p. 37]

 

Ja, 'k min de zon, ik min de maan,

 

Ik min den donkren nacht,

 

Want als ik 's avonds God bedank

 

Dan is mijn rust zoo zacht!