Een handvol gedichtjes voor brave kinderen



[pagina 19]
6. Het brave kind bij zijn ontwaken. In den grauwen morgen Vóór der zonneglans, Gaart een lieflijk kindje Eenen bloemen krans. Lagchend schenkt het 't kransje Aan de Moeder-Maagd, Wie het elken morgen Haren zegen vraagt. En dan knielt het neder, In het slaapsalet, Met zijn handjes zamen Zegt het zijn gebed.
[pagina 20]
De engel, zijn Bewaarder Wemelt aan zijn zij, Staat het in zijn lijden, In zijn vreugde bij. Zalig is dat kindje, Waar 't zijn schreden leidt, Daar zijn heilige Engel Het altoos geleidt. Is het eenmaal droevig, 't Spreekt Gods Moeder aan, Daarom zal het zeker Naar den Hemel gaan.