Ongebundeld werk

[p. 683]

Voorspel

Eerste tafereel

In d'overouden toovertijd,
Bij haar zoo blij geboortefeest,
Wierd een prinses ten dood gewijd
Door d'afgunst van een boozen geest.

Maar zij, de Fee, zoo blank als sneeuw,
Hief toen haar gulden tooverstaf:
‘Uw doodslaap dure slechts een eeuw’,
Zoo klonk de troost, dien ze allen gaf.

Hoort! Honderd jaren later kwam
Een vorstenzoon, wiens kus de macht
Dier booze Fee geheel ontnam...
Toen scheen de zon na langen nacht...