Ongebundeld werk

[p. 108]

Laatste schemer

Santa Margarita

De teeder rond zwellende heuvellijnen
Verijlen in het avondnevelwaas,
Dat, opgeheve' in laatste zonneschijnen,
Dien weêrglans tempert tot héel bleek topaas.

Maar reuzen, machtig, rijzen scherrempijnen,
En steke' in luchten, mauve en chryzopraas-
Teêr-groen, de donkre statiebaldakijnen
Boven dikloovrige magnolia's...

Er drijven avondgeure' als arabesken
Van bloemenwierook door deze avondtint...
De nacht verdonkert al onder de ilexen...

Héel diep, opaal en roze mistig, windt
De Arno haar lint door die vallei van vreê;
En meer en meer v'ronzichtbaart Fiesole...