Het oudt Huysken van Bethleem
(1590)–Hendrik de Coster– Auteursrechtvrijmet vele schoone leyssenen, lofsanghen ende andere geestelyke liedekens verciert, ter eere van den nieuwen gheboren Coninck onsen Salichmaker Christus Jesus
Dit liedeken gaet alst begint.Ick sie die morghen sterre De Bruyt.
Heer Iesus claer aenschijn
Ick groet v al van verre
Met alder herten mijn.
Och wie mach ic daer hooren De bruydegom.
Maken so soete ghebaer
Het luydet in mijn ooren
Oft een gulde herpe waer.
O siel wildy my winnen
Ende my bekennen bat
Ende my daer mede ghewinnen
Ick ben uwer sielen schat.
Iesus lief vercoren De bruyt.
Mijn troost mijn toeuerlaet
Verleent my al te voren
Te volghen uwen raet.
Wildy by rade leuen De bruydegom.
So latet ws selfs raet
| |
[pagina 144]
| |
Ende wilt al dat bengheuen
Daer uwen quaden sin toe staet.
Sijn dit die naeste weghen De bruyt.
So ben ick zeer veruaert
Natuer en wils niet pleghen
Het is haren rechten aert.
O siele slaet op v ooghen De bruydegom.
Siet aen mijn bitter pijn
Mijn edel bloet verdrooghen
Salt dus verloren sijn?
Wildy my niet begheuen De bruyt.
Iesus mijn gulden pont
So wil ick v al mijn leuen
Draghen in mijnen gront.
O siele soude ick v laten? De bruydegom.
Neen ick in gheender stont)
Ick en om uwer baten
Ter doot toe seer ghewont.
O Heer v bedruckte tranen De bruyt.
Gheeft my door v ootmoet,
Dat ick mits v vermanen
Verc rijghe dat eewich goet.
O siele ontfanckt die croone De bruydegom.
Mijn trou die gheue ick dy,
My sult ghy hebben te loone
En scheyt v niet van my.
|
|