Het oudt Huysken van Bethleem
(1590)–Hendrik de Coster–
Auteursrechtvrijmet vele schoone leyssenen, lofsanghen ende andere geestelyke liedekens verciert, ter eere van den nieuwen gheboren Coninck onsen Salichmaker Christus Jesus
Op die vvijse. O rade van auntueren.Heere Godt leert ons beden
Wt vierigher minnen gront
Neempt af ons quade seden
Die wy hebben inden mondt
Een liedeken willen wy singhen
So ghy ons hebt gheleert
Doet my mijn herte ontspringhen
Dat ick my leere bedwinghen
So wordet mijn vruecht vermeert.
O Heere God onse Vader
Die daer inden Hemel sijt
Nv helpt ons alle gader
Wt desen bedroefden tijt
So en worden wy niet bedroghen
Al van des duyuels serpent
Wy worden so dickwils beloghen
Dus bidden wy Godt van hier bouen
Die alle herte kent.
Gheheylicht sy uwen name
Toecomende sy ons v rijck
Nv wilt ons toch maken bequame
Ons Christenen alle ghelijck
Dat wy v woort bewaen
Dach auont ende nacht.
En laet ons niet veruaren
Al van die helsche scharen
Ghy hebbet die meeste macht.
Vwen wille gheschiede op der eerden
Als hy inden Hemel doet
| |
[pagina 127]
| |
Dat wijt al nemen in weerden
Al waert oock teghenspoet
Gheeft ons verduldelijck lijden
Wat teghen uwen wille staet
O Heere wilt ons verblijden
Stelt uwen toorne besijden
Ons armen toch niet en versmaet.
Noch bid ick Heere wilt ons gheuen
Dats heden ons daghelicx broot
En daer die siele by moet leuen
Dat hebben wy meest van noot
Ghy hebbet selue ghesproken
Dat sal ons best versaen
Diet lesen wil die macht soecken
Het staet gheschreuen in boecken
En laet ons daer niet af gaen.
Wilt ons onse schult vergheuen
Ghelijck wy onse schuldenaers doen
Op dat wy niet en beuen
Al in die helsche gloen
Daer wy souden moeten lijden
Ende eewich steruen die doot
O Heere wilt ons verblijden
In dese allendighe tijden
V bermherticheyt is so groot.
En leyt ons niet in becoren
Maer verlost ons van allen quaen
Ons vleesch is so cranck gheboren
Ten can niet wederstaen,
Die werelt doet ons bedrieghen
So dickmael op eenen dach
Gods woort en mach niet lieghen
Laet t’swerelts ghenuechte vlieghen
Die v niet helpen en mach.
| |
[pagina 128]
| |
O Heere wilt ontfanghen
Van ons dit schoon ghebet
Wy hebben so groote verlanghen
Wy werden so haest belet
Wy werden so haest verdronghen
Van also cleynen saeck
Dus sijdy oudt oft jonghen
Elck wacht hem van quade tonghen
So crijchdy in Gods woorden smaeck.
Die ons dit Liedeken dichte
Die was vol fantazijen
Ons Heere Godt wil hem verlichten
Inder eewicheyt verblijen
Ende dat hy mach verwinnen
Alle sijn lijden groot
Elck die wil hem versinnen
Laet ons met herten beminnen
Die voor ons sterf den doot.
|
|