Nieuwe geluiden

Een keuze uit de poëzie van na den oorlog (1918-1923)

[p. 169]

En sourdine

't IS een gedwee, zwaarmoedig tapijt.
- - - - - - - - -
Zoetjes, uitheemsch en naief
zingen de kleine, bronzen herders
voor het klein, rankroze lief
met de blonde vingers, - en verder

bosschen van rimplig émail
en weiden als vergrijsde fabels
en bezige beken, te druk voor d' avond
en wat onecht van lichtgeglij...

dorpen, enkel slaap en kerk,
met ronde, hardbrandende ruitjes
in 't voorhoofd, als hing een zwerm
glimvliegjes er tegen, van buiten...

Zachtzinnige glansen in het oog
mijmert langzaam de vlakke hemel
zijn gele wolken, in was gesneden,
en zijn maan van oud ivoor...