Nieuwe geluiden

Een keuze uit de poëzie van na den oorlog (1918-1923)

[p. 17]

Enkele strofen
IV

ALS eens dit lichaam zal verkouden,
De vlucht der droomen strijkt terneer -
Ik heb zooveel van U gehouden,
En dan niet meer?

Blijven die kleine, aldaagsche zonden
Van liefdloosheid en euvlen moed,
Die even langs het hart heen wonden,
Dan ongeboet?

Of zult gij later, neergezeten
In 't wassen van een schemering,
Bij het herdenken zéker weten
Hoe 'k aan U hing?

Zal er, wanneer dit donker leven
Mij niet meer smet met daad en woord,
Iets eeuwigs over zijn gebleven,
Dat U behoort?

Iets, dat het graf niet kan verzwijgen,
Een snik van liefde en van berouw,
Die stijgt, wanneer de sterren stijgen,
En de avonddauw?