Elck roept en roemt om 't seerst te sijn de beste Christ,
Elck worde die door deugt. de schijn-deugt maeckt de twist,
Die maer door laster soeckt sijn stuck te houden staende,
't Is hem genoeg, als maer d'eenvoudige sijn gaende,
5.[regelnummer]
En opgehitst, dat elck den anderen daer om haet,
Dats Anteckristlijck. Wel, by wien de saeck soo staet,
Behoeft de Roomse reys sig niet te onderwinden,
Om d'Antekrist, die t'huys in 't hert wel is te vinden.
Omne solum forti patria est.
S. Coster.
[tekstkritische noot]Johan Koenerding, de ‘zoon van een vrijzinnig Remonstrantsch predikant, en zelf alles behalve kerkelijk’ (V. Vloten, Vondel II, 314) was rechter te Amsterdam. In den strijd tusschen Westerbaen en Vondel over het Roomsch worden van laatstgenoemde, werd Koenerding gemengd door een gedicht ‘Van d'uiterlijke Kerk’, dat door Vondel in zijn album werd geschreven. Koenerding gaf die versregelen in 1658 uit, met gedichten van Westerbaen, zich zelven en anderen ertegen. Op dezen twist doelt Coster waarschijnlijk in bovenstaand dichtje.
Auteursrechtvrij