Werken

Viifde deel.

Ian Rap. Die reys zijn wy 't ontspronghen: maer Tijsjen vander Schilden sal 't moeten bekoopen.
Maet. Ghy waert seecker niet bloo, je dorst wel loopen.
Ian Rap. Wat docht jou, wast gheen tijt? die't ontloopt, is vry:
Maer die ghevanghen wordt, is deerlijck in de ly:
Beter in de Voghel sang, Als in de Ysere klang.
Maet. 't Lieper seecker al vry wat heet van de rooster:
Maer mijn Vrou vander Schilden behoeft nou wel een Siecketrooster,
Alsse siet dat haer man achter blijft, en hoort dat hy gevangen is.
Ian Rap. Wat noot is dat Maet, soo lang hy niet ghehanghen is,
Of sit erghens en pronckt, buyten de poort op een rat.

[p. 536]

Maet. Wat noot wast Jan Rap, dat hyder al slechs sat,
Soo en behoefde mijn Vrou daer gantsch niet om te doen,
En nou en kense 't met eeren niet laten, en bien een goet ransoen,
Van een duysent pont seven of acht, voor zijn jonghe leven.
Ian Rap. Ken ick haer te recht, se'n sel soo veel niet gheven,
Alte duer koop vleysch, daer om kochtse wel nu een aer man.
Maet. Met de renten van dit, namse my wel by 't jaer an,
En nochtans salse 't moeten bien, begheertse 'm uyt de kluysteren,
En den Officier die salder dapper nae luysteren:
Want sulcken bodt sal hem altewel behaghen,
Daer en is oock geen galch soo sterck, die soo veel gelts kan dragen:
Dus biedt zy 't maer, zy krijght hem daer voorseecker wel uyt.
Ian Rap. Als'er geltjen siet, dan selse wel dencken, laet hanghen de guyt,
Ic krijgh wel weer een man: maer hoe krijgh ick weer so veel gelt.
Maet. Wie sou een weeuw nemen, die haer man gehangen was, of op een rat gestelt,
En dat om zijn heylich leven: 'k meen om zijn dievery.
Ian Rap. Alsser maer goet is, men set die dinghen wel aen d'een zy:
Ick denck datje jou daer wel aen sou't steuren.
Maet. Wat segghen is dat: se sou ons noch niet moghen ghebeuren:
Maer yemant die wat eers te verliesen had,'k wed ofmer die na jagen sach,
En die hebben wy so veel, als een peert in zijn vuyst dragen mach,
Toch dat verstreckt maer een praetjen, om tijtverdrijf:
Want de man leeft noch, en wy hebben elck een wijf.
Ian Rap. Dat 's waer: en ick wou oock niet, dat icker twee voor hadt:
Dan ick heb de tijt wel ghesien, dat ickse even wel noo'r hadt,
En nerghens nae soo lief als nou, al ist my niet veel eer.
Maet. Hoe nae pleegt ghyse voor den Icker te wenschen, en nou by onsen lieven Heer?
Maer 'ten komt by 't wenschen vande Honden niet, dat de Kalverensterven.
Ian Rap. Nou, nou, kakelaer, houdt u mont, wy souwen 't so wel verkerven.
Kom gaen wy voort, en brenghen tyding mijn Vrou:
Aen mijn Vrou vander Schilden, die met groote rou
Kloppen. Dese bootschap ontfanghen sal, ghelijck het wel re'en is.
V.v. Sch. Wel wat gheklop is daer, wie of daer bene'en is?

[p. 537]

Nou, nou, wy hooren jou wel: hoe maeckje soo veel ghedruys?
Ho maets, ick hiet jou welkoom. Wat brengje my nou t'huys,
Vertelt my toch, hoe 't met mijn man al gaet.
Ian Rap. Mijn Vrou vander Schilden, datje jou daer niet in verslaet,
De maer is soo goet niet, alsse wel was voor desen.
V.v. Sch. Jae wel: wat macher dan toch nou wesen,
Is hy ghequetst? Hy is immers niet doot.
Maet. 't Is argher: hy is ghevangen. V.v. Sch. Soo ben ick wel dapper in noot:
O jongher helt, mocht ick jou weerkoopen met rooder gout,
En jou lijf daer mee opwegen, ick waer te vre'en. Leck. Hout, hout.
Wel Vrou, hoe dus? V.v. Sch. Och 'tis immers mijn beste juweel.
Lecker. Maer op weghen? Ick hou jou vry, met half soo veel:
Je krijght hem daer wel uyt, benje van sin jou goet te missen:
Wat Vrou, op sulcke wateren, vangtmen sulcke vissen.
V.v. Sch. Soud ick hem om gelt moghen krygen, soo isser geen swaericheyt.
Luy. Van waer komt mijn Vrou toch dese meewaericheyt?
Wat Vrou, sou 't ongheluck hem altijt verschoonen,
Dat beurt wel een tijtlang: maer 'tquaet moet zijn meester loonen:
Een ongheluck: daer op meughje seecker wel vry letten.
Maet. Mijn Vrou vander Schilden, die dobbelen wil, doe moet bysetten.
Hebje gelts ghenoech, soo en weest niet eens versleghen:
Nou, nou, daer is soo veel swaericheyts niet in gheleghen,
Al sit hy te Delden op 't Huys, ghesloten in de boeyen.
V.v. Sch. Jae mannen: en soud my dat niet moeyen:
Ick voel de pijn best, by my selver inwendich,
Ick maeck 't hoe'ck 't maeck, ick leef weer ellendich:
Geef ick mijn gelt, soo ben ick pover: hou ick het, so derf ick mijn troost.
Luy. Hadje jou man soo (sonder wormkruydt) gheloost.
Wat Vrou, bedaert jou, laten wy'er nae toe varen,
't Sou aers lijcken, of wy onse Meester moe waren,
Dat wy t'huys bleven, en daer niet nae talen:
Dus Vrou, laet ick jou paertjen terstont gaen salen,
En set jou daer op, met 'tghene ghy van jou goet wilt derven.
V.v. Sch. Laet dat gheschien: en liever, als dat hy soud sterven,
Wil ick het al gheven, en behouden selver niet.
Lecker. 't Is mallicheyt Vrou, siet dat ghy niet te veel en biet:

[p. 538]

Praet al soetjes, laet jou moet wat koelen,
Je weet niet hoe 't smaeckt, armoede te voelen:
Alsje hem nou met al jou goet daer al uyt hadt,
Soudje wel wenschen, datje weer sulcken buyt hadt:
En om die te kryghen, soud hy weer zijn oude gang gaan.
V.v. Sch. Och, waer blijft dit paert? dit loopt immer te lang aen.
Gaet ghy rasch, en haelt my die twee boesjetten,
Lecker gaet binnen. Met mijn stroo'n hoet, om op het hooft te setten:
Mijn benaude hart, dat dwinght my nae mijn lief,
Dit en is gheen saeck, om te bestellen met een brief:
Ick en weet niet hoe ick het best aenwen,
Het bloet kruypt, daer 't niet gaen ken.
Lecker uyt. Och, waer nae mach dit volck toch vertoeven?
Lecker. Van dit moye geltjen te scheyden, soud mijn hart wel bedroeven.
Siet hier mijn Vrou, daer ist gelt, met soo veel perijckels vergaert,
Luy komt met het paert uyt. En daer komt Vranck oock al, met het paert,
Alst jou nou belieft, soo is alle ding ghereet.
Luy. Ick heb my by get ghehaest, dat ick sweet:
Vrou, daer moet onder weegh een pijntjen uyt vallen.
V.v. Sch. 't Is nou gheen tijt, om van mallicheyt te kallen.
Och, dat ick my op sulcken droeven reys moet begheven. binnen.
Ian Rap. Trijn gorts heeft in de marckt gheweest, en zy heeft niet bedreven,
Even soo veel sel mijn Vrou vander Schilden bedryven:
Tijsjen vander Schilden is nu al, daer hy moet blyven:
Maer wat dunckt jou Maet, hoe leggen wy best onse dingen an?
Maet. 't Komt my nou heel wel, dat ick wat moy singhen kan:
Ick wil gaen loopen met lietjes, en singhen op de verckesluys,
Hoe Tijsjen vander Schilden te Delden op 't hooghe huys
Ghevanghen leyt, soo swaerlijck op zijn lijf.
Maer wat selt ghy gaen doen, voor jou tijtverdrijf,
Ghy keunt niet wercken, en van de wint meughje niet leven,
En selt ghy om gootselen gaen, niemandt sel jou wat gheven,
Ghy bent al te kloecken, en al te ghesonden ghesel,
't Sou over al wesen; wech, wech, jou luye vel:
Sulcken kloecken man, is die tot bedelen gheboren?
Ian Rap. Neen vriendt: ick blijf hier niet, men brant'er hooren:

[p. 539]

Ick moet het gaen versoecken erghens op een aer.
Maet. Jae: waer wilje loopen? I.R. Wat, erghens, hier of daer,
Soo ick hier blijf, soo loop ick selver in de knip,
Ick wil gaen besien, of ick kan raecken op een schip
Dat op Capo de Grijp vaert, in 't ruyme water.
Maet. Dat keunje nerghens beter versoecken, als aen Capeteyn Kater,
Die soeckt recht sulck volck, als ons ghelijck:
Ick wil jou adieu segghen: en wordt salich en rijck,
En alst jou wel gaet, soo denckt dan eens om een kalis. binnen.
Boer Uyt. Ick wil gaen kijcken offer niet noch soo wat te hael is:
Als ick my oock wel bedenck, soo hebbense nou hier gheen Beul,
Ick wilder by gat om loopen, eerder noch veul
Nae dit ghemackelijcke officy komen sollesteeren,
En ick krijgh het oock wel voor een aer; want ick ben een man met eeren,
En 't beurt al selden datter sulcke luyd' nae staen:
Willese mijn van 't stick die 'k hang, een pont gheven, 'tis ghedaen,
Ick gae al mennighen dagh, dat ick soo veel niet ontfang,
En wat heb icker oock mee te doen, of icker altemet een hang,
Mijn eer hangt daer niet an, als ick maer mackelijck de kost mach winnen:
Als ick het by gat, oock te deghen gae versinnen,
'k Wilt allijckwel (van stonden an) oock gaen doen,
Sonder mijn volck te vraghen: die my toch altijt weten te broen,
En ra'en my tot wercken, en ick ben al moe, soo altijt te wroeten,
Ick heb soo lang ghewrocht: Maer dit sel 't wat versoeten,
Vroech heylichavont, voor de middigh gedaen, dat 's de ouwe manier,
En dan mach ick 's achtermiddaechs altijt gaen loopen te bier,
Misselijck wie met my drinckt, al de luy bennen juyst niet rijck,
Ick krijgh lichtelijc een soost, een Diefleyer of een aer van mijnsghelijck,
Die soo kies niet en is, of hy met de Beul drinckt, of met een aer,
En alst oock al gheseyt is: soo heb ick den hippel vanje allegaer,
Als ick soo maer wat hondert guldentjes ken winnen met verklicken
Dat is de rechte slach; daer souwen wel meer luy op bicken:
Dat ontfang ick op een bortjen, 'tis altemael glat gout:
Dan 'tsieter al wat beschroyt uyt: maer 'tis hoe 't is, ick hout 't

[p. 540]

Men mach toch gheen gheven paerden in de mont sien,
Ick selse mijn Brouwer in betaling gaen terstont bien,
(Die krijgh ick toch al we'er, morghen of van daegh)
Die selse niet eens omkeeren, hy is by gat soo graech,
Hy sou een rot door een traly trecken, 'k wed hy op een deel asen niet en sie t,
En hy mach weer eens te meer scheppen, se hebben toch't water om niet:
Maer allijckwel ick moet eens kijcken, wat gelt dat het is,
Op dat ick my in mijn reeckenen niet vergis:
Want ick mach om mijn vijf sinnen niet lyen, datse me bedillen,
't Is al kleyn schrift (sie 'k wel) ick sel moeten brillen;
Hier mee betael ick 't minste van al mijn schulden:
Laet kijcken oock: ken ick wel sien, soo ist een Goutgulden,
Dat al mee; allegaer sie 'k wel: die gast is al wat schrael,
R.O.DOL. ja! RODOLPHVS DVO. Ooc niet te kennen als zijn moers tael
Dat is besuckte leelijck, ick prijs al by jongs wat Latijn te leeren:
Wel, hoe heb ick 't hier, denck ic? beginje de geck met my te scheeren:
Datje dat meent Vryers, ick ben voor een gat niette vanghen,
Al heb ick noyt gereyst, ick heb oock noyt met een mal verlangen
Nae mijn moertjen t'huys gejoockt, ghelijck ghy allegaer wel doet,
Ghy behoeft my niet te houwen voor sulcken mallen bloet,
Dat ick als sommighen doe, die godtwouts al schaers
Een half jaer of een ding, of drie vierendeel jaers
In Vranckrijck gheweest hebben, en haer geckery soo betoonen,
Datse dan quansuys al vergheten hebben waerse woonen,
En een man huyren, die haer brengt by haer moers huys,
En alst al om komt, kennese van de tael niet een kruys:
Die seecker niet te dom is, leert hier oock wel Fransoys,
En is ginder wat te kijcken, hier is oock wel wat moys,
Hollandt is seecker altemael gheen ydele schuer:
En datse ginder meer halen, dat kost'er al wat duer.
Maer allijckwel ick wil gaen laten schryven een request:
Laet sien eens, wat Notaris klaert my dat nou best?
Op dat ick het officy krijgh, daerder soo veel staet:
De rechteman: die weet toch alle kattequaet,
't Is sulcken argen schud: hy trock om zijn deughd uyt den Haech,

[p. 541]

Die sel 't mijn wel veghen, soo knap als ick het hem maer vraech,
En mijn deughd wel breedt schryven, al sou hyse versieren,
Ken ick hem aers te recht, en heeft hy noch zijn ouwe manieren:
Zijn ouwe schoenen mach hy verwerpen: maer zijn ouwe guytery niet, soo'k gis:
Niemant ken een boef beter, als dieder selver een is.
Wel: daer mee gae'ker nae toe, 'ten sel my niet rouwen
Al soud ick Tijsjen vander Schilden, de diefsche kop of houwen:
Neen, by gat niet, al soud ick hem levendigh branden:
En dan die besuckte Hoerewaert, kreegh ick die eens onder handen
Die my de maet soo een reys nam, van mijn lenden,
Snee'k hem den hals niet of, soo moght my de pocken schenden:
Ick ken je niet segghen: hoe dat my dat noch smart:
Ick draegh ook op niemandt aers (in de heele werelt) een quaet hart
Als op die schelm: en daer toe heb ick wel dubbelt re'en:
Hanghen, hanghen: dat ick dat maer sach, soo waer ick te vre'en.
Alweer gheen deegh: dit 's al een Juffer vande beste slagh,
't Moet al wat meer wesen (loof ick) als al den dagh:
Dit heb ick mijn leven niet ghesien, een wijf op een paertjen,
Die is hier niet van daen, 'k loof niet of 't is al een vreemt haertjen.

De Iuffer wenckt aen den Boer.

Jae: ick verstae jou wayven wel, kijckt toch, dat is al waers,
Je meught spreecken, jou mont sel soo lang dueren als jou naers.
Luy. Huysman, hou. Boer. 't Is niet de pyne waert dat ick my nae dit roemoer wen.
Luy. Hou, jey Boer dan, gen dach. Boer. Waer an moghense sien dat ick een Boer ben:
Wel hey, mienje my? gen dagh, gen dach Juffer; gen dach alle gaer:
Wel, wat wilje hebben? Iuffer. Maer wy en weten niet waer,
En in wat landt, wy hier zijn ghekomen, dus helpt ons te recht.
Wy souden garen nae Delden. Boer. Jae, jae, is dit jou mayt, en is dit jou knecht?
Iuffer. Jae 't, Huysman: ick bid jou, gheeft ons toch goet bescheyt.
Boer. Juffer, wat gheef ick jou voor die moye meyt?
'k Ruylje met de myne, ick heb sulcken harden quast t'huys:
Maer waer woonje? Iuffer. In den Haech. Boer. In 't Hof, en je wappert nae 't Gasthuys,

[p. 542]

Dat docht my al an dit wip kuytjen, en aen juw fijn klerck.
Wech, wech, met die leuren: 'tis niet dan dozijn werck:
Al jou best uyt mijn schuyt, je bederft mijn vracht.
Luy. 'k En loof niet of de Boeren zijn over al van een gheslacht:
Dat is: ongheryvelijck, bot, en onbeleeft.
Iuffer. Wel, Huysman: wat is dit, datje ons sulcken antwoordt gheeft,
Wat, 'ten is zijn leven niet ghesien, noch ghehoort.
Luy. Wasser noch een roch in zee, hy quam ons aen boort.
Iuffer. Wy vraghen jou met beleeftheydt, nae de wegh te Delden,
En ghy begint strack op ons te schieten en te schelden.
Als ghy ons die niet wysen woudt, soo moght ghy 't segghen,
Geckje met ons? Boer. Je geckt met my, daer siet ghy t'huys wel leggen
Je weet het alsoo wel als ick, je vraecht nae 't bekende pat,
Neemt u ooghen in u handt, siet ghy daer niet een stadt?
En ghy vraecht noch al statich of je se niet en sacht.
Ioffrou. Neemt ons dat niet qualijck of, wy hebbender niet op gheacht.
Luy. Dit meysjen is soo wat mondich, je moet jou daer niet an stooren,
Als jese vryen woudt, je sout al dickwils soo wat moeten hooren,
Dan se weet jou weer lustich, met een lachende mont te paeyen.
Boer. Neen, neen: uylen en vliegen by gheen bonte kraeyen.
Ick ben alsoo ang van een Juffer, als een Juffer van een Boer,
Ick sou op gheschort wesen met sulcken mackelijcken moer:
Al eveliens of ick met beyd mijn bienen in 't vier sat. binnen.
Adieu schijt kous. Iuffer. Waert ghy toch eens dit ghetier sat,
En dat wy wegh vorderden: laet den Boer toch loopen,
Wy sullen de stadt nu wel vinden soud ick hoopen,
Want se leyt ons (als hy seyt) recht in 't oogh. Rijt wat voort.
Mijn hart dat sluyt my toe, als ick aenschou hoe hoogh
Mijn alderliefste leyt, op 't stercke Huys ghebonden,
Ghebonden alsoo seer, ghelijck verachte Honden.
Och Lief, mijns harten Lief, mocht ick gaen in u doot,
Mocht ick u met mijn ziel verlossen uyt u noot:
Had ick u, als eertijts, in dese blancke narmen,
Mocht ghy my met u borst, en asem eens verwarmen.
Had ick de Donder nu, en Blixem in mijn macht,
Ick wierp dit Huys te grondt, en dooden 't al te nacht,

[p. 543]

Dat my let by mijn Lief lichamelijck te komen,
Als 't hoogh en dick ghebouw, en diepe water stroomen:
Och Lief, hoort nu de stem vau u bedroefde Vrou,
En steeckt u hooft toch uyt, dat ick u eens aenschou,
En laet mijn hart toch door u lieffelijcke woorden
Ghesteven worden, op dat my nu niet vermoorden
De swaericheden al, en rou die over viel
Mijn jongher hartjen en mijn seer benaude ziel,
Die alle bangheydt leydt, om u benaude lyden.
Eylaes ick sie vast om, ick sie aen alle zyden:
'k Sie niet dat my vertroost, nochtans de troost is daer.
T.v. Sch. O Vroutjen vander Schilde, wat droeve nieuwe maer,
Komt over my, dat ick ghesloten leg in banden
Met sware ysers aen mijn voeten en mijn handen,
Van wie sal ick hier van weer om toch zijn verlicht?
V.v. Sch. Mijn Lief van mijn, mijn hart, toont my u fier ghesicht,

Tijsken v. Schilden steeckt het hooft uyt.

V fluxe jonghe lijf. Mijn hoop mocht ick u vryen,
Hoe komt mijn toeverlaet, in dit benaude lyen?
T.v. Sch. O Vroutjen vander Schilde, dat is alleen u schuldt,
Om dat ghy wilde draghen, dat silver en verguldt:
Had ghyder willen laten, u proncken en u pralen,
V lecker snoepery, van wijdt en zijdt te halen:
Soo had ick niet gheseten, aen ysre banden vast,
Daer 't kostelijck van u, my dus me heeft belast.
Ick mocht dat seyl niet voeren op sulcken kleynen schuyt,
Daer om most ick gaen rooven, en tyen op vrybuyt.
V.v. Sch. Is dat mijn danck, dat ick u dus veer kom versoecken
Fy my, ick mach den dach en ooghenblick wel vloecken,
Doe 't my schoot inden sin, nae u te trecken heen,
Op een soo verren reys, vol druck en vol gheween,
Om met dit rooder goudt, u liever op te weghen,
Als dat ghy sterven sout: dan 't is my nu heel teghen.
V schemper spreecken sal u helpen om den hals:
Adieu ick laet u daer, ick blijf versien van als.
En van u rijcken roof, en suldy niet ghenieten.
T.v. Sch. Och Vroutjen vander Schilden, soud u dat niet verdrieten,

[p. 544]

Dat my de Ravens aten, de voghels groot en kleyn,
Daer ick te voren was, u liefste Lief alleyn.
V.v. Sch. Neen, neen: tot uwer eer sal icker laten maecken,
Een galch van Cypres, en behanghen die met laecken,
Van rootscharlaeckens kleur, en sticken dat met gout,
Oft radt, waer op dat ghy u jonghe lijf vertrout
Met roosjens root besteecken, soo meughdy mee wat proncken.
T.v. Sch. Och Vroutjen vander Schilde, laet liefd u hart ontfoncken,
En wordt meedoghent Lief, stilt toch u gramme moet.
Lecker. Nou Vrou, bent ghy mal? ick rae u niet dat ghy 't doet:
Wat onbeleefder vent is dat? hoe sou dat keunen grover schien?
Al stond ghy op de hooghste toren, ghy soud' u ellend niet over sien
Soo ghy sulcken bock daer ghy van ontslagen zijt, weer anslaet.
V.v. Sch. Nu laet sien Lecker. Wat praet ghy my van mijn man quaet?
'k Weet niet wat ick doen wil, hoe 'k het maeck het sal my smarten.
Lecker. Voort, voort, die uyt de ooghen is, die is uyt der harten.
V.v. Sch. Och hoe seer ben ick begaen, met mijn jonghe kinderen,
Die 't soo dapper, alsse oudt worden, sal hinderen,
Dat haer Vader van Beuls handen is ghesturven.
Och Lecker, ick en sal mijn leven niet meer durven
Met een vrolijck opghesicht, de straet betreden.
Luy. Nu Vrou, ghy droomt: weest maer te vreden,
't En sel jou an jou gang niet deren, je selt daer van niet hincken,
't Is al best datse'm hier hanghen, hij mocht aers t'huys stincken,
Wat meughje van eer praten, die goet heeft, die heeft eer,
En dat hebje; soo hebje van beyds; en wilje noch meer,
Hebben is hebben, al de luy en zijn juyst niet soo nau keurs:
En vraghense jou hoe je aen 't goetkomt, segt: comme vous autre Messieurs
Of hebje een man ghebreck? je krijghter met een slingher thien:
Wat die krijghje wel, al woudt ghyder aen elcke vingher ien:
Sulcken gladden weeu alsje sult wesen, met soo veel goet:
Ghy krijghter van vijfentwintich de keur, hebt maer moet:
Maeckt gheen swaericheyt, daer gheen swaericheyt en is.
V.v. Sch. Maer als wy t'huys komen, soo salmer voor ghewis,
Al mee een Lietjen van singhen, tot mijnder schandt en smaet,

[p. 545]

Daer om vind ick goet, dat ick mijn Vaderlandt verlaet,
En gae woonen op een plaets, daer ick ben onbekent.
Lecker. Doeje dat Vrou, soo benje al jou leven gheschent:
Datje mient dat zijt daer niet sellen vernemen,
Je bent verdoolt: en daer tusschen soudt ghy t'huys vervremen:
En als ghyder dan alweer quam't, sou 't wesen als nou,
Daer om treckt t'huys, soo doet ghy als een wyse Vrou;
En kreunt het jou niet, of 't volck met jou spot.
Luy. Wat Vrou, 's morgens alsje op staet, soo wrijft jou aensicht aen 't schot,
Dan wordje niet beschaemt, van dien heelen dagh:
En datje sorght van een Lietjen te singen, dat neemt wel verdragh,
Over een maent of een ding beurter wat nieus, dan hebje rust:
Dus wilt weer nae huys reysen, en leven nae jou lust,
Eer dat ghy hier van jou malle meedooghentheydt,
Schandelijck verkracht wordt, en treedt uyt jou groote vermoghentheydt,
't Welck jou nae soo seer soud rouwen, als jou dit mach rouwen:
Komt voort, eerje siet datse van jou man een heylige dach houwen.

binnen.

Het Singhertjen.

't Is hier 's avonts al wat naer te gaen langhes straet,
En ick heb plomp noch scherp by my, daer ick my op verlaet,
Offer allijckwel een wangsnyer quam, alsser hier veel waren,
Want het graeuw loopt leech, om datter niet en is te varen:
En de krijgh is ghedaen, soo dat het gheboeft meest loopt leech,
Die ons hier wel dapper voort an bennen inde weech,
Want zy haer leeghe handen anders en weten gheen werck
Als van wat te kabassen, en soo ick merck
De pypen te stellen, den eenen avondt an den aer,
Nou nemen mijn Moers huyck, nou de mantel van mijn Vaer:
Men soudt onmoghelijck houden, datter nacht op nacht
Soo veel ghebeurt, daerder sulcke stercke wacht
Altijt op straet is, als onse Ratelaers, die hebben 't wel dapper noest
Met een eyndt van een raechstock, en de dag in schie verroest:
Se sellen 't je wel ofsien alle uyrs eens met een leelijck gheroep,
En dan voort een slaepjen te legghen, ergens in een donckere stoep,

[p. 546]

Toch alle gaer doense soo niet, maer wel de meeste,
Maer die Tijsjen vander Schilde vinghen, dat ware gheesten:
Ick ben soo blijdt, datse die schelm hebben ghevanghen.
Nou sel ick niet school gaen: maer ick sel hem kijcken hanghen,
Dat sal hy hebben voor zijn rooven en voor zijn ruyten.
Daer is al een Lietjen of, (ick ken 't schier heel van buyten)
Dat daer een ghedicht heeft, dieder self by was, doese 'm vinghen.
Laet sien hoe begint het oock? jae: hoor toe, ick sel 't jou singhen.

Het is goe peys en vreed in alle Duytsche Landen,
Sonder Tijsjen van der Schilde,
Die leyter te Delden gevangen, Hy leyter gevangen soo swaerlijc op zijn lijf.

Die Vrouwe vander Schilde, zy lach op hoogher Tinnen,

Zy sach de Heeren de Borghers komen binnen,
Zy en sach daer Tijsjen haer liefste boele niet, Zy en sach daer, etc.

In dese steech segghense dat de beste Mostaert te koop is,
En dat daer koome Gijs woont, daer van al de rijcke luy de loop is.
Daer wil ick mee gaen, en beste'en een penning met een kruys,
En loopen de dwersstraet deur, de kortste wegh nae huys.

binnen.

Ian ende Dirck, twee jonghers, spelende met kooten.

Ian.

Dirck Neef, wilje mee, de Stee-klock die luydt,
Terstont sellense nou gaen hanghen de guyt.
Steeckt je kooten stracx wegh, en loopen wy heen.
Wel, hoe stae je soo? Wil je mee, seght jae of neen:
Hoe ist vaer; benje quaet? waerom? of je pruylt.
Jou, jou: hy moet niet van zijn Moer: siet daer, hy huylt.
Jou, jou: hy moet niet: siet dat 's een malle geck.

Dirck.

Niet veel te jouwen, of ick smijtje voor je beck.
Ick moet wel: maer ick en wil niet: wat ist nou?

[p. 547]

En of ick niet en most, wat roert het jou?
Wat heb je mijn kooten te nemen? je mochtse late legghen.

Ian.

Wel hey, schortje dat vaer, je sout het maer segghen.
Ick wilse niet houwen, 'k stackse tot flus toe in mijn sack.
Hou daer benne je kooten, kom gaen wy nou strack,
Hoe nae miendeje dat ickseje al deghelijcken ontnam?

Dirck.

Ja 'k seecker: Maer waer sel hy hangen? Buyten, of op den Dam.

Ian.

Ick en weet het niet, terstont sellen wy 't wel sien.
Laete wy gaen loopen heen, en tyen op de bien,
Soo kryghe wy een goe plaets, op een luyfen of op het schavot.

Dirck.

Daer koom je niet op: de deur van 't Stadthuys is in 't slot,
Laete wy liever gaen staen, after op onse juck.

Ian.

Neen: ick wil hier blyven, mislijck wat gheluck
Datter noch komt: Hier benne wyder dichte by.
Siet daer by get. Hier: loope wy wat aen d 'een zy.
Siet daer de Schout mit zijn Rackers, daer isser al veul.
Kijck hoe moy is Tijsjen vander Schilden: Kijck wat een fatsoentje van een Beul.

1273. II voor den Nicker.
1278. II Sy kloppen.

1281. II Wat brenje my.

1345. I II voor tijdtverdrijf.

1361. II Boer uyt ontbreekt.
1363. II Vóór dezen regel staat Boer uyt.
1368. II antfangh.
1379. I, II lichelijck.

1396. III betal ick.
1415. I, II, III deur.

1484. II deze blancke Armen.

1527. II En Galgh.
1534. kennen grover.